Kirkjuritið - 01.06.1978, Blaðsíða 15

að prestar munu seint fá greitt for-
Vstumönnum sínum, svo sem vert
hefur verið. Fyrsturformanna Presta-
elags íslands var dr. Jón Helgason
biskup, og er varla unnt að rifja svo
UPP vissa þætti úr sögu félagsins og
aefna þá, sem þar standa upp úr, án
Þess, að geta þess, að biskupar
a,ndsins, allirfjórirá þessum tíma, frá
°ni Helgasyni til núverandi biskups
r- Sigurbjörns Einarssonar, hafa
s utt starf Prestafélagsins með ráð-
^m og dáð. Það hefur naumast
aupið nokkur snurða á þráð þann,
^rn félagsforustan hefur viljað snúa
eð biskupum sínum, þegar hagur
[;resta *lef|jr verið annars vegar og
ningurvið mál þeirra. Þetta skal
er þakkað, um leið og til annarra, í
b uíJ1 steftum' er hugsað og þeim
a kað fyrir stuðning og samstöðu.
n tímamót krefjast þesseinnig, að
u u Seu rétt nýtt, að ekki sé einvörð-
hól|U ^01"^ ^ haka, heldur sá útsýnis-
ur t’|Sem atmæl' veita. einnig notað-
leiö' si<y99nast eitthvað fram á
únd'^h - ^'r^an Þefur nú Þe9ar hafið
Á .J^uúning merkra minningarára.
valrl st(a* Þess rninnzt, er Þor-
lanri^ V'^terli sneri aftur heim til ís-
um Sf°9 vi,di miðla frændum og vin-
sýnj3 reynslu sinni og aukinni víð-
þar ’ er terðir hans höfðu gætt hann.
v Vartrúin á hinn hvíta Krist í önd-
minn tK°mu Þessa trúboða verður
Það ^ samstarfsmanns hans.
hjg u ar aÞ vísu aldrei langt í sverðið
Um t,01171’ sem fyrstir vildu snúa lönd-
feru 'num fH hins nýja siðar. Þannig
Þoðsk"71 sem vita si9 ei9a merkan
tekiö Sem öllu skiptir að í móti sé
’ a° þá skortir þolinmæði, er
hugur þeirra og hugsjón knýr til rót-
tækra aðgerða. Nú mun sverðið
vissulega löngu lagt á hilluna í trú-
boði, og er það vel, og mætti systir
þess byssan einnig hverfa úr sam-
félagi þeirra, sem kallasig siðaða. En
hinu viljum við ekki glata, þar sem er
hugurinn og hugsjónaeldurinn.
Prestar ræða því nú á aðalfundi sín-
um auk þeirra mála, sem ég í hálf-
gerðum hálkæringi nefndi „eilífðar-
mál“ stéttarinnar, hvernig bezt megi
nýta guðfræðimenntunina til að
starfið beri hvað mestan árangur.
Við vitum á hvaða grunni er byggt.
Þann grundvöll getur enginn annar
lagt en hann, sem kom okkurtil frels-
is, Jesús Kristur. En aðferðirnar, sem
beitt er á hverjum tíma hljóta að verða
jafnmargbreytilegar og þarfirnar eru.
Prestar vilja fylgjast með, í því sjá þeir
þjónustu sinni við herra sinn bezt
fullnægt. Þeir gera sér Ijósa grein
fyrir því, að ekki hefur enn verið fund-
ið upp neitt það starfsform, sem
aldrei þarf að endurskoða. Við þráum
því að sjá þann dag, er kirkjan og
söfnuðir hennar nýta sem allra bezt
þá þjónustu, er samtíminn bæði veitir
og krefst. Og það er eftirtektarvert,
þegar litið er til annarra, að þar eru
opnaðar fleiri leiðir til þjónustu í
söfnuðunum, heldur en prestsins
eins. Það var t. d. samþykkt á aðal-
fundi sænska prestafélagsins nú fyrr í
þessum mánuði að breyta nafni fél-
agsins. Það var ekki réttnefni að
kenna það við presta einvörðungu,
þar sem í því störfuðu flestallir þeir
aðrir sem fullri þjónustu gegna í söfn-
uðunum, að organleikurum undan-
skildum. Er ekki þarna vísbending
93