Kirkjuritið - 01.06.1978, Qupperneq 19

sóknarprestur á ísafirði, 1915- 1917.
ór guðfræðingar voru þá á ísa-
lr.ói. sem aldrei tóku vígslu, faðir
ITIInn, Grímur Jónsson, skólastjóri,
organisti um skeið í ísafjarðarkirkju,
Arni bróðir hans Jónsson, verzlunar-
sfjóri Ásgeirsverzlunar, og Guð-
rnundur bankagjaldkeri Jónsson,
a naf nefndur kandidat.
Kempuna hann sr. Jónmund Hall-
°rsson í Grunnavík man ég mæta
Ve frá þessum árum og sr. Magnús
°nsson á Stað í Aðalvík, sem var
oðurbróðir sr. Jóns Auðuns. Enn-
rernur sr. Sigurð Stefánsson í Vigur,
r' ^orvarð Brynjólfsson á Stað í Súg-
ndafirði. Einnig sr. Pál Ólafsson í
Vatnsfirði.
Eg h_ef talið hér upp presta í þjón-
Stu á Isafirði og nágrenni árið 1918,
yuðfraeðinga og annan prestlegan
narpening þá, fæddan eða ófædd-
, sem ég hafði nokkur kynni af í
rnsku á ísafirði eða átti eftir að
ynnast síðar, sem nú eru ýmist lífs
eða liðnir.
rifi ' ^an9ur rninn með þessari upp-
JOn er í sjálfu sér ekki svo merki-
h\rní,r' ,nerna Þá helst til að vekja at-
verk' f ^Vl’ ^ve Þýöingarmiklu hlut-
ban'. 'Safjörður hefur gegnt í sam-
stétti'V'^ uPPeld' presta og til viðhalds
dre nni’ Þv'. svo rnarga mæta
fóst^Á^etur ís^fjörður alið af sér og
þ ra° faðmi fjalla blárra.”
Þrect ^-ar tl'Pn 2®- júní árið 1918, sém
Va aíf.la9 ^s|ands var stofnað.
arinn SV° ^orn'^ hag prestastétt-
Höf arhað ekki var lengur við unað.
SediaU f ,mar9ir prestar við orð að
ef baftatsererr|bætti í mótmælaskyni,
kynni að verðatil þess að opna
augu ráðamanna þjóðarinnar fyrir
hörmulegri aðbúð presta í hvívetna
og skeytingarleysi um hag þeirra og
lífskjör. Er mér ekki fyllilega kunnugt
um hvernig réðist fram úr þeim mál-
um í það sinn, en víst er, að ekki kom
þá til neinna almennra örþrifaráða
hjástéttinni.
Með stofnun Prestafélags íslands
kemur prestastéttin fram sem ein
heild með sameiginlega hagsmuni,
og er enginn vafi á því, að það spor
varð til mikilla heilla í fleiru en einu
tilliti.
Formaður Prestafélagsins, Ólafur
Skúlason prófastur, rakti 60árasögu
félagsins mjög ítarlega í útvarpser-
indi í gærkveldi, og væri að bera í
bakkafullan lækinn, ef ég færi að
óþörfu að bæta við það, enda mun ég
ekki gera það.
íslenzk prestastétt er ein elzta stétt í
landinu að bændastéttinni undan-
skilinni. Löngum hefur mönnum þótt
sæmd að og sómi að vera þjónandi
prestur. Prestar hafa verið framá-
menn og forvígismenn í samfélagi
sínu hver á sínum stað. Til þeirra hafa
verið gerðar miklar kröfur í hvívetna,
svo sem um menntun, kennimann-
lega hæfileika, siðfágun, skyldu-
rækni og manndóm í andlegum og
veraldlegum efnum. Búhöldar hafa
þeir verið margir með ágætum fyrr og
síðar og brautryðjendur í búvísind-
um, fræðimenn og rithöfundar.
Vinur minn, sagnfræðingur að
mennt, sagði mér fyrir nokkrum ár-
um, að hann hefði eitt sinn, þegar
hann dvaldist í Kaupmannahöfn, ver-
ið staddur þar á skjalasafni til að
rannsaka gögn, sem þar voru geymd,
97