Jörð - 01.02.1940, Side 63

hún demantamen úr silfri. Á
höndunum hafði hún langa,
svarta glófa og hélt á blævæng
úr svörtum strútsfjöðrum. Henni
hafði tekizt, — sem ekki er al-
gengt, — að tjá sjálfa sig trú-
verSuglega í útliti sínu. ÞaÖ
hef'Öi aldrei neinum getað komi'Ö
til hugar, aÖ hún væri annað en
„eftirskildir ástvinir“ sterkríks,
norðlenzks verksmiðjueiganda.
„Það er bara fallegur háls á
þér, Jane,“ sagði frú Tower og
brosti uppörfandi.
Það var hófsamlega að orði
komist: hálsinn var merkilega
unglegur, borinn saman við veð-
urbitna andlitið ; sívalur, hrukku-
laus og hvítur. Ég gerði þá at-
hugun, að höfuðið á henni var
hreint og beint glæsilega tengt
við herðarnar.
„Hefir Maríon sagt yður
nokkuð í fréttum?“ spurði hún
nú og sneri sér að mér með þessu
hrífandi brosi sínu, eins og við
væruni gamlir vinir.
„Ég óska yður allra heilla,“
sagði ég.
„Bíðið nú með það, þangað til
þér sjáið yngissveininn minn.“
„Ertu nú ekki svolítið of
drjúg, þegar þú ert að tala um
yngissveininn þinn?“ spurði frú
lower brosandi.
Það var enginn vafi á því, að
augu frú Fowler Ijómuðu bak
við gleraugnaferlíkið hennar.
„Ekki er vert að gera ráð fyrir
honum mjög gömlum. Gætuð þið
vitað mig ganga að eiga gamlan
JÖ1RÐ
karlhlunk með annan fótinn á
graf arbakkanum ?“
Meira lét hún ekki uppi, til að
búa okkur undir. Satt að segja
var heldur ekki tími til nánari
skýringa, því að „kjallarameist-
arinn“ smellti upp hurðinni og
tilkynnti hátt og snjallt:
„Herra Gilbert Napier.“
(Frh.)
BLÓMRÆKT getum vér því
miður ekki rætt í þessu
hefti, sökum skorts á rúmi. Feg-
urð blóma og angan ætti að setja
svip á hvert íslenzkt heimili.
INÆSTA hefti ritar Unn-
steinn Ólafsson, forstöðu-
maður garðyrkjuskólans í
Hveragerði um útbreiðslustofn-
anir í sveitum fyrir aukna garð-
yrkjumenningu. Einnig verða
þar bendingar um blómrækt, um
gróðrarstíur, sýkingarvarnir o.fl.
sem þá kallar að í garðyrkjunni.
Unnsteinn og bræðurnir Ragnar
og Mattlúas Asgeirssynir hafa
eftirlit með öllu, sem birtist í
„Jörð um þessi efni eftir ófag-
lærða menn, og svara spurning-
um, sem ritinu kynnu að berast
að þeim lútandi,eðahafa umsjón
með svörunum. Áhugamenn um
allar trissur eru hvattir til þess
að senda spurningar, bendingar,
frásagnir af eigin reynd og aðr-
ar smágreinar um garðyrkju.
Verður slíkt birt eftir föngum.
61