Jörð - 01.11.1941, Side 12

Stefán Jóh. Stefánsson:
Noregur — þá, nú og þegar —
/í ÉR er mjög minnisstæð síðasta dvöl mín í Noregi.
I yl Það var í Ágústmánuði 1939. Við vorum staddir
þar þrir íslendingar saman, sem fulltrúar frá ís-
lenzka þingmannafélaginu. Við sátum fyrst fund með
þingfulltrúum frá Norðurlöndum, og þar var ákveðið að
næsti norræni þingmannafundurinn skvldi vera á íslandi
sumarið 1910. Fulltrúar bræðraþjóðanna á Norðurlönd-
um liugsuðu til þess með sérstakri gleði að sækja þenna
fund, og allir vonuðu, að úr þeirri framkvæmd yrði.
Á eftir norræna þingfulltrúafundmum hófst alþjóðamót
þingmanna, og vorum við Islendingarnir þangað boðnir
sem gestir. Mót þetta var Iiáð í Stórþingshúsinu norska.
Þangað sóttu fulltrúar flestra ríkja, sem liafa þingræðis-
skipulag, bæði hér úr álfu og frá Ameríku og Asíu. í
göngum og sölum Stórþingshússins hljómuðu óteljandi
tungumál. Yfir hinum fagra höfuðstað, — þar sem turn-
ar hins nýja og stíllireina ráðliúss námu við bláan liim-
in niður við Vikina, og listaverk Vigelands voru að fá
fagra umgjörð og mót í námunda við borgina, — bvíldi
sumarfriður, ró og fegui’ð. Og það hvíldi einnig yfir bon-
um alþjóðlegur blær gestanna, er konxið höfðu þar sam-
an, til þess að ræða vandamálin og greiða úr þeim með
samkomulagi frjálsra og innbyrðis vinveittra fulltrúa.
Þegar þessu móti var lokið, sat ég fulltrúafund nor-
rænna jafnaðai’inanna. Þar voru staddir mestu ráðamenn
og stjórnmálaskörungar frá Danmörku, Finnlandi, Noregi
og Svíþjóð. Á þessum fundi, er haldinn var i liinu tígu-
lega, nýja Alþýðuhúsi í Osló, ríkti samhugur, áhugi og
ánægja. En siðara dag þessa fundar lagðist skuggi yfir
samkomuna. Þá birtist i morgunblöðunum frásögn um
vináttu- og griðasamning Rússa og Þjóðverja. Það lagð-
ist þá þegar i flesta fundarmenn, að þessi samningur
446 jökð