Tíbrá - 01.01.1893, Qupperneq 29

25
til sumargjafanna, sem hún mamma þin ætlar
að gefa þjer?«
»Jú, jeg hlakka mikið til«, sagði drengurinn
og hljóp inn.
Á meðan þeir feðgar voru úti, hafði húsfreyja
verið önnum kafin að búa til sumargjafir
handa öllum fjórum börnunum, manni sínum
og svo vinnufólkinu, því hver útti að fá sinn
skerf. Allt var nú vandlega saman vafið og
látið ofan í kistu til næsta dags, og nú fóru
allir að hátta. Lengi voru börnin að brjóta
heilann um, hvað þau mundu fá i sumargjafir,
og forvitnin var svo mikil, að þau gátu ekki
sofnað.
Loksins fann Eggert litli upp á þvi, að þau
skyldu læðast hægt á fætur og vita, hvort þau
gætu ekki orðið einhvers visari um þetta mik-
ilsverða atriði; þau lijeldu nú ráð sín, og urðu
2 þeirra til að mæla á móti uppástungunni og
sögðu, að gleðin yrði stærri, ef gjafirnar kæmu
þeim á óvart.
En Eggert vildi endilega fá að sjá, hvað sjer
vreri ætlað, og þau gátu ekki hamið hann, svo
hann fjeklc yngstu systur sína, er Þóra hjet,
til að fara með sjer upp á dyralopt, þar sem
kistan stóð. Það hittist þá svo vel á, að lykill-
inn stóð í skránni, en samt voru þau æði lengi
að berjast við að ljúka kistunni upp, þangað
til loksins það tókst. Þóra' hjelt uppi lokinu,.