Tíbrá - 01.01.1893, Qupperneq 68

01
sofandi Araba í he'ndi sjer, og verkar á hann
■eptir sínum vilja. Draumar spretta opt af
undangengnum hugrenningum ; sjáðu af því, að
drottinn hefur athugað Jiugskot þessa manns
og byggkökuna, og í vakandi ástandi hefur
hann undir búið hann, til þess að hann geti
dreyrnt rjett, þegar hann var sofnaður. Guð
er eins almáttugur í ósýnilega heiminum og i
hinum sýnilega, og hann sleppir ekki stjórn-
taumunum, þótt vjer sofum.
Það eru ekki allir menu, sem segja frá
draumum sínum, og sízt á næturþeli; vanalega
láta menn bíða morgunsins, að segja frá þess
kyns sundurliðuðum vitrunum. Margsinnis áður
hefði þetta eyðimerkurbarn getað hrópað: »Mig
dreymdi draum, sem enginn maður getur ráðið«.
En i þetta skipti getur hann ekki gleymt draum
•sínutn og verður því að segja fjelaga sínum frá
honurn. Ef þetta atvik hefði verið íhugað fyrii
fram, þá hefði það á einhvern liátt borið þa£
aneð sjer. Það voru til fimmtíu þúsund aðrii
hlutir, sem þeir hefðu getað rætt um, og fimm
tiu þúsund aðrir menn, sem þeir Gideon hefði
getað hitt. Já, það er svo margt á móti því
að Gideon skyldi heyra þetta, að jeg hika mjei
ekki við að segja: »Hjer er guðs hönd tneð
verki«. Hefði jeg verið Gideon, þá hefði je£
gluðst meira af því, að maðurinn sagði draum
inn að mjer áheyranda, en yíir ráðningu hans