Tíbrá - 01.01.1893, Qupperneq 69

65
því að í þessu atviki skin greinilega guðs ráðs-
ályktun. Þá er þjer þess vegna eruð angur-
bitin, börn min, af því að þjer haldið, að þjer
sjeuð einmana, þá verið viss um, að þjer eruð
aldrei einmana; hin eilífa sístarfandi vera fylgir
yður úti og inni, og allavega i kringum yður
snýst ótölulegur hjólaskari í hinu dásamlega
sköpunarverki eptir fyrirskipuðum lögum.
í sjálfu sjer sýnist þetta lítilvægt, af því að
það var ekki nema draumur, en liann var þó
nógur til þess að hugga Gideon. Það er und-
arlegt, en þó satt, að mörg guðsbörn láta hugg-
ast af mjög lítilfjörlegum hlutum. Vjer erum
allir meira og minna tilflnningarnæmir og látum
allopt eins mikið stjórnast af tilfinningum vor-
um, eins og af liyggni, og þess vegna hafa
smámunirnir opt mikil áhrif á oss.
Þegar Róbert Brúce hafði margsinnis
verið yflrunninn í orustu, örvænti hann um,
að hann mundi nokkru sinni vinna krúnu Skot-
lands. Vildi þá svo til, á meðan hann lá i
heylopti einu, að hann sá kongúló vera að
streitast við að ljúka við vef sinn, þó að hann
væri margsinnis búinn að slita hann fyrir henni,
og þetta veitti honum nýtt hugrekki. Og ef
draumur þessi gat gefið Gideon nýtt hugrekki,
þá ætti margt af þvi, sem daglega ber við í
ríki náttúrunnar, allt eins að ná tilgangi sínum
hjá oss. En það er þó aumkvunarvert, að vjer
5