Sjómannadagsblaðið - 01.06.1998, Blaðsíða 57

SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
57
bændum, stjórnmálamönnum og ef
svo mætti segja allt upp í forseta, út-
lendum sem innlendum, og ég minn-
ist þess að um borð voru menn af ell-
efu þjóðernum.
Ég kynntist mörgu ógleymanlegu
fólki og eignaðist marga góða kunn-
ingja. Gestabókin mín, sem þú getur
fengið að líta í, er dálítið sýnishorn af
því.
Almennt voru ekki vínveitingar um
borð, en oft í leiguhópum þegar farið
var með ákveðna hópa, þá var fengið
sérstakt vínveitingaleyfi. Já, það var
oft glatt á Hjalla, en ég varð ekki var
við mikinn drykkjuskap. Það var
sungið og spilað og dansað af hjartans
lyst. Þar kemur enginn samanburður
til greina við það sem nú er.“
Hér látum við spjalli okkar við
Tryggva Blöndal skipstjóra lokið.
Sem fyrr segir er hann kvæntur Mar-
gréti Sigurðardóttur og eiga þau þrjú
börn, en þau eru þessi: Benedikt
kennari við Stýrimannaskólann, Sig-
urður Garðar bankamaður og Margrét
Þóra starfsmaður Skýrsluvéla.
Blaðað í gestabók
í gestabókinni sem Tryggvi minn-
ist á er vandi að velja úr því sem þar
er skrifað. Þar getur að líta mörg
hundruð nöfn, lofsamleg ummæli og
þakkir til Tryggva, skipshafnar og
skips, á ýmsum tungumálum og í
bundnu máli sem óbundnu. Við gríp-
um hér niður af handahófi:
21. júlí 1964
Á Húsavík liggur hundur grafinn
Hó, hó, hó!
O sál hans er upp til Himins hafin
Ó, ó, ó!
Svík þú, svík þú, aldrei hund í
tryggðum
geltu, geltu, geltu þig lieldur í hel!
Með þökkum fyrir þegið staup.
Þórbergur Þórðarson
Svo enda ég þetta hannsett bréf
sem batt ég í letur á danskri grund.
Á árum mínum ég aldrei hef
ávaxtað ver mitt sálarpund.
Þórbergur Þórðarson
Fylgi œtíð fleyi um mar
forsjón Drottins blíða.
Yfir háu öldurnar,
Esja rennur fríða.
Guðbjörg Helgadóttir,
elliheimilinu Grund.
21. 8. 1969
Þannig er og eins í þetta sinn
að œvintýri hverju sinni lýkur.
I hœgum blœ er strýkur kvika kinn,
er keyrt að lokum inn til Reykjavíkur.
Hið góða skip — úr skemmtilegum
túi;
með skipstjóra svo bráðflinkan og
traustan.
Mín gleði er sönn að sjá hvað rœttist
úi;
sveitapilti og kúasmala að austan.
Úr hugans leynum hverfur sorti og él,
því hér er maður eins og ífiokki vina.
Þér hefm; Tryggvi, tekist listavel,
að tengja Stykkishólm og Austfirðina.
Nú fœrðu bráðum glœstan
sjávargand,
og góðar vœttir blessi þig íförum.
Svo tek ég „pokann “ labba beint í
land,
með lofog þökk og gleðisöng á
vörum.
Arni Helgason, Stvkkishólmi
Mundi það ekki auka,
ánœgju manns og hag
að taka með Tiyggva Blöndal
tvöfaldan sjúss ídag?
Sá hefur lengi sopið
sjávarins beiska hregg,
ífaðmi fjarlœgra hafa
frá því hann komst á legg.
Enginn sá hann æðrast
œmta né blása í kaun,
er stóð liann við kompás og stýri
sterkur við hverja raun.
Og því mun það fiesta furða
semfrétta að einmitt hann
er listamaður í landi
sem litum ogformi ann.
En eitt vekur fœstum furðu
aðfijóðin með hýran svip
gefa honum oftar auga
en öðrum hjá Ríkisskip.
Hamingjan honum fylgi
og heiður til sjós og lands.
I lífsins skini og skúrum,
„Skál!“ fyrir konunni hans.
Guðmundur Sigurðsson (lengi
skrifstofumaður hjá Ríkisskip, út-
varpsmaður og ,,revíuskáld.“)
AM
EIMSKIP
Sendum öllum íslensfaim
sjómönnum drnadaróslxir á
fmtíðisdeyi þeirra