Eimreiðin - 01.01.1925, Qupperneq 71

EIMREIÐIN
UM RITDÓMA
67
e3a til viðvörunar. Auk þess ætti það að flytja yfirlitsritgerðir
Um helztu samtíðar-höfunda vora, þætti úr íslenzkri bók-
mentasögu og greinir um erlendar bókmentir. Það ætti að
eita hins færasta manns til þess að dæma um hverja bók og
eVfa honum hæfilegt rúm til þess að rita rökvíslega um hana.
ae ætti líka að leyfa þeim höfundum, sem þættist fyrir borð
omir, rúm til andmæla. Með því móti ætti að mega treysta
kv*> að hvergi væri farið fjarri réttum sanni. En vitanlega
Vrði ritstjóri að gæta þess, að rétt hlutföll héldist og slíkum
aeilum yrði í hóf stilt.
Almenningi væri það ómetanlegt hagræði að fá á einum
stað yfirlit um allar nýjar bækur, þar sem hverri væri skip-
aður sá staður, sem henni bæri að beztu manna yfirsýn.
‘estum mönnum, sem nokkrar bækur kaupa, myndi slíkt
tímarit spara meira fé en andvirði sínu næmi, með því að
yara þá v;5 ónýtum bókum. Af blöðum og tímaritum myndi
tað létta mikilli ábyrgð og Ieiðinlegri kvöð.1) Og það er trúa
mm. að það myndi leiða í ljós nýja hæfileika á þessu sviði
°9 lyfta íslenzkum bókmentum og íslenzkum smekk um eina
shör áður en langt liði.
Eg býst við, að sagt verði, að oss farist þetta ekki, þar sem
ekkert slíkt tímarit sé á Norðurlöndum, þó að til sé þau með
s*órþjóðunum. En hér fer sem oftar, að oss hentar annað en
9rannþjóðum vorum, sem vér viljum líkjast í öllum hlutum.
A Norðurlöndum eru mörg blöð svo stór, að þau geta haft
estlaunaða ritdómara og veitt þeim nóg rúm. En annars ætt-
Um vér sízt að taka Dani til fyrirmyndar um þessi efni, hvað
Sem Norðmönnum og Svíum líður. Það er opinbert leyndar-
að í Danmörku borga bóksalar (kostnaðar-menn) flesta
r‘tdóma, og þeir eru ekki annað en lævíslegar auglýsingar.
Umt af því góðgæti hefur verið þýtt (sem hæstaréttardómar!)
1 'slenzk blöð. Enda eru danskar bókmentir nú í aumustu
^urlægingu og full ástæða til þess að vera á varðbergi gegn
Peirri hættu, sem oss stafar þaðan.
1) Magnús J ónsson dósent, þáverandi ritstjóri Eimreiðarinnar, hreifði
^v' á aðalfundi Ðókmentafélagsins 1922, að Skírni yrði breytt í það
. ■ að hann „flytti rækilega ritdóma og greinagerð um níjar bækur,
nn endar og útlendar" (fundargerð í Skírni 1922).