Eimreiðin - 01.07.1936, Síða 84

300
ÚR FERÐASÖGU CHARLES EDMONDS
eimreið^
En 6. júlí kl. 9 um kvöldið fer hljóðfæraflokkurinn
la Reine Hortense yíir á l’Arthémise, og ótal bátar úr landi
koma með kvenþjóð borgarinnar á dansleikinn. Danssalurinn
hefur verið búinn af list og hugviti, jafnvel blómin úr hrjóstr-
unum kring um Reykjavík hafa verið tínd til að prýða hann-
Svo eru það Reykjavíkur-stúlkurnar. Edmond getur ekki
fengið sig til að syngja fegurð þeirra lof í jafn hásteniduin
tónum og hann segir að ferðamennirnir á la Recherche (þeU
Paul Gaimard og félagar hans) hafi gert. Illmálgar tungur hefðu
haft nóg tækifæri til að gera tízkuna í Reykjavík að umrseðu-
efni. Edmond lætur sér nægja að tjá vonbrigði sín yfir þvl’
að stúlkurnar skyldu ekki fremur koma í sínum fallega þjðð'
búningi, heldur en klæddar upp á það, sem þær lcölluðu Parísa1'
móð, fengnum frá þriðju hendi í Kaupmannahöfn. En þralt
fyrir alt voru ungu stúlkurnar ungar stúlkur, sem reyudu-d
prýðilega í kontra-dansinum, völsunum og polkunum, ef
vill dálítið settari en hinar suðrænu stallsystur þeirra, e11
þegar öllu var á botninn hvolft hefði maður getað íinynduð
sér, að maður væri á dansleik í smábæ á Frakklandi "
áður en járnbrautirnar komu til sögunnar.
Til tilbreytingar koma átta »matrósar« klæddir upp á tyrk'
nesku og dansa nýjustu Parísar-dansa, með fjöri og dýu’
sem landar þeirra kunna að meta; en íslendingar gretta sio
við sýningunni. Svo er slegið upp stóreflis veizlu niðri í skfl1
inu, og matföngin eru lieldur ólík því, sem Reykjavík hefui' a
lijóða. Stúlkurnar gleyma feimninni, og þær, sem eitlhvað skifla
í frönsku, reyna að koma kavalerum sínum í skilning um ll£1ð’
að þær séu i sjöunda himni yfir veitingunum.
Svo hefst dansinn á ný og stendur til morguns. En níest11
dag er lagl af stað til Jan Mayen.
m.
Ég liygg að þeir, sem lesið hafa útdrátt þenna úr kók
Edmonds, þó stuttur sé og ófullkominn, verði að játa, ’
það sé nokkuð fast að kveðið hjá Gröndal, að þetta SL
»sú vitlausasta hók, er ritin hefur verið á þessari öld«- R
er satt, að það er lílið á bókinni að græða. En Edmond e
yfirleitt velviljaður íslendingum og segir því frá mörgu einS