Eimreiðin - 01.07.1936, Blaðsíða 134

350
RITSJÁ
eimreiði*
Ég veit, að eins og fegurð kvöldsins flæðir
uin farveg rykugs dags með hreina gljá,
fer heilög ást um afgrunns-djúp og liæðir
ineð æðstu svölun fvrir hjartans þrá.
Handan við æstan endanleikans straum
eilifðin brosir sem við ljúfan draum.
þannig kemst skáldið að orði i kvæðinu KvöUi. — Kvrðin, hin djupn
kyrð og hinn mildi friður, eru tiðustu yrkisefni skáldsins, og það er eng'n
tilviijun að liann notar liátt kliðhendunnar oftar en nokkurt annað íslenzkt
skáld. Sá háttur er sjálfur eins og lind úr ókunnum kyrrum djúpunl
runnin, mjúkur og dulmagnaður. Jafnvel i þjTðingum sinum leitar J-
Smári helzt til þeirra erlendu Ijóðskálda, sem einkenna sig að kyrlátu01
innileik, eins og Lenau og I’aul Verlaine. í þessari hók eru þjrðingai
tveim kvæðum eftir Lenau og einu eftir Verlaine. Ekki svo að skilja
J. J. Smári. eigi ekki tleiri strengi i hörpu sinni en liina mjúku moll-ton^’
en jieir eru honum tamastir og kærstir. Bjartsvni og trúar á sigur hins g° ‘
gætir hvarvetna i ljóðum hans, og öll bera þau merki heilbrigðrar ltf*
skoðunar og skilnings á sönnum verðmætum lifsins. ‘<'r'
Magnús Asgeirsson: PÝDD L.IÓÐ IV. Rvik 1935 (Bókad. Menningarsjóðs)
I þessu 4. bindi af ljóðaþýðingum M. Á. ber mest á kvæðum skandin*
1'VJCÖÍ
vislua Ijóðskálda — einkum sænskra. Hér eru t. d. þýdd fjogur * ‘
eftir Gustaf Fröding og önnur fjögur eftir E. A. Karlfeldt, kvæði c
Rj’dberg, Pár Lagerkvist o. 11. Af 50 kvæðaþýðingum í bindin
eru um 30 eftir norræn skáld. Hin 20 eru flest eftir ensk og þý'd' -1
Artnr
skald. Einhver veigamestu kvæðin þarna, að efni, eru Shginn ettn •
Lundkvist;• Astarsaga eftir Hjalmar Gullberg, Elvira eftir Olaf Bull, ■ ^
inii á hciðinni og Vatn éftir 'Xordahl Grieg og Sálmnr iil jarðarinnar
Rudolf Nielsen. Þýðandinn virðist hafa lagt áherzlu á að gefa lesendun11 ^
sem bezt sýnishorn af nútima-ljóðlist grannþjóðanna, án jiess þó að ga
Heine og G°ntl,e
með öllu fram lijá sígildum Ijóðum eldri skálda. Shelley,
eiga þarna sitt kvæðið liver, og er þýðingin á kvæði Goethes,
Brúðuria ‘
Korint, gott dæmi um þýðanda-hæfileika M. Á. Við samanburð a
fruni'
kvæðinu og þýðingunni kemur i ljós, að varla skeikar þýðandanum nokkl,r
staðar, og er hér náð efni kvæðisins og anda svo veí, að ekki verðui
- oð hann
vart, að það tapi sér í þýðingunni. M. A. er margbúinn að sj’na, a°
er snjall ljóða-þýðandi og auk þess smekkvis á val þeirra Ijóða erte ^
sem hann flj'tur i þýðingum islenzkum lescndum. Hann hefur það 'a
sama hlutverk með höndum að gefa íslenzkum lesenduin kost a
ast méð mörgu þvi bezta, sem eftir ljóðskáld nágrannaþjóðanna liggnr’
jiað hlutverk Ieysir liann j’firleitt ágætlega af hendi. Þau fjögur bindi.
að fj’lgí
og
út eru komin af jiýðingum hans á.erlendum Ijóðum, er svo gott og
brej’tt úrval, að ég efast um að margar aðrar þjóðir eigi annað eins.
fjöi'
Si’-
S.