Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1936, Page 100

Eimreiðin - 01.07.1936, Page 100
316 BHÉF ÚR MYRIÍRI EiMRE1Ð,rí »0g allir dýrgripirnir með því, sukku með því«, sagði hun- »Ég vissi ekki af neinum dýrgripum í þvi skipi«. —' ^11 skipið var kannske sjálft djTrgripur?« sagði hún. —- »Nei<(> sagði ég, »hafi einhverjir dýrgripir verið í skipinu, þá sukkn þeir ekki. En þeir fórust samt. Voru gefnir og glötuðust«. Þögn. — Hún studdi olnboganum á stólbrikina og liönd undir km11- Hún var í ermastuttum kjól, og í myrkrinu sá ég livítan> fagran handlegginn. Og augun á fölu andlitinu, sem olm'l11 illi glælu af bjarma sló á, þau sýndust sjálílýsandi í myrknnU; Það var eins og hitabylgja færi um mig. Eins og sólargei5*1 ryíi myrkrin. Eg tók hönd liennar l'rá kinninni, hægt og varlega. Eg ' í hugsunarlausri, dreymandi sælu — og hún lét mig gera Þa Svo sat ég þegjandi og hélt í hendina á henni. »Irmelín<<’ liugsaði ég með mér, »þú ert óbreytt um alla tíma. Irineh11; þú sérð í gegn um fjöllin, og ekkert er þér hulið í djul)1 sálarjnnar. Þú líður, — líður allar kvalir sælunnar, eins og Lo' Irmelin, þó ertu eins og sólargeisli, heitur og hreinn og bjartu ’ sem rýfur myrkrið. Heitur og bjartur sólargeisli«. Ég veit ekki liversu lengi við sátum þannig. Litla, mju^a höndin hennar lá í minni. Tvisvar sinnum þrýsti hún 111111,1 dálítið, ég heyrði að hún andaði ótt, en ég heyrði ekki henIia hjartslátt fyrir mínum. Ég fann að hún liorfði á mig, en *P þorði ekki að líta á liana. Ég var gagntekinn af straum1111111 frá þessari litlu hendi. Loks leit ég upp, og augun staðnæmdust við einn al gel unum frá ofninum, lítinn skæran geisla, sem skein á mV11^ á þilinu andspænis. Mynd af öldruðum karlmanni, skegg1 stutt og fer vel, ennið hátt og fagurt, nefið bogið. Þannig var það. Ég lirökk við, slepti hendinni, eins og L° liefði brent mig. »Hvað er það«, spurði hún og beygði sig að mér. É111^ sagði það svo lágt, að ég lieyrði það varla. Andaði þvl ll mér, en þó heyrði ég að röddin titraði. Ég benti henni þegjandi á myndina. Hún rak upp lítið lágt liljóð, eins og særður fugl, og S1Ll^ báðum höndum fyrir andlitið.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.