Eimreiðin - 01.07.1936, Síða 129

EIMREIDIN
RADDIR
3-15
*S' fyrir innri og gtri viðskifti þjóðarinnar, en rej'nslan þótti hafa sannað,
krónan væri of lágt metin, með því að gera £ 1 jafnt kr. 33.95, og að
SVo l'afi verið ber ekki að efa. En, að liækka slíka krónu á liálfu öðru ári
Punnig, að £ í jafngilti kr. 22.15, voru öfgar, sem bygðu traustasta grund-
'°llinn undir það ósamræmi, sem vaxið hefur síðan liröðum skrefum í
skjóH hins víðtæka þekkingarleysis, er snertir þetta mikilvæga mal.
Fyrir öllum þeim, sem numið liafa einföldustu meðferð talna, er mjög
auðvelt að sanna það, að gengishækkunin 1925 átti drýgstan þátt i afleið-
‘ifiarikum örlögum þeirra framleiðenda, sem alkunnir óiiappamenn nefna
s'undum sem fordæmi til framdráttar ofsóknarstefnu sinni gegn öllum
l'eilbrigðum atvinnurekstri i þessu ógæfusama landi.
1 sambandi við það, sem hér hefur verið vikið að um ástand útvegsins,
nui benda á, að einmitt þeir menn, sem liafa áunnið sér traust og fylgi
Qöldans, með því að herja miskunnarlaust á »stórgróða« útgerðarmanna,
°fi tekist þannig að þröngva framleiðendum og þjóðinni út í tekjuhalla-
búskap, hafa sjálfir eftir fárra ára tapsrekstur sótt um »kreppulán«, með
filheyrandi stórfeldri skuldaeftirgjöf. l'að liggur i augum uppi, að öll slík
töP muni sltapa nýjar álögur, og þá snerta afkomu bænda eins og annara
landsmanna. P-11 l'ær Iiillingar, sem H. J. telur sig sjá i breyttri stjórnar-
Sk‘Pan, eru þessu máli ó.viðkomandi, enda er frumskilyrði fyrir slíkri breyt-
*nfiu, að menn kynnist ástandinu eins vel og bændurnir liafa gert, en ekki
k'tt að ganga rannsóknarlaust út frá því, að þeir séu i raun og veru
”l'arlóinsbumbur«, sem safni skuldum og ilosni upp vegna tilraunabúskapar.
H- J. ályktar á þessa leið: Ef svo sem 20 miljónir af því fé, sem varið
l'flur verið til styrktar landbúnaði og samgangna á landi, Væri komið i
arðberandi fyrirtæki, þ á væri landinu betur borgið. — En þessa létt fengnu
r°ksemdafærslu skortir eftir atvikum alt gildi. Hitt er öllu alvarlegra, að
.1. er með skrifum sinum að vinna á móti þeirri stefnu, sem liefur i
Scr Wlgin skilyrðin til að skapa réttan varanlegan grundvöll fyrir slíkan
arðberandi atvinnurekstur. — Við athugun á þeim ógöngum, sem búið er
að steypa islenzku þjóðinni út i, verður að bregða trúnaði við þær blekk-
lr*fiar, sem notaðar eru til að breiða yfir afglöpin. — Það er t. d. engin
Snnnun fyrir starfhæfni þjóðfélagsins þó olíuhringurinn geti rakað saman
l,v' sú fágæta afkoma, að geta loks búið til £-lán úr 1 */» miljón af
'nnifrosnum hágengis-krónum, er bygð á fjölþættum og langdrægum undir-
"ningi, en samliking H. J. um Ódáðahrauns-búskapinn á hér öllu betur
''ð’ með þvi að olíusalarnir hafa sannarlega »sent ríkinu reikninginnn.
n það er sérstaklega athvglisvert, að stórgróði slikra atvinnurekenda styðst
ekki
lán
e'ngöngu við núverandi getu þjóðarinnar, heldur lika trú liinna erlendu
'’eitenda á væntanlega sparsemi eftirkomendanna. Og rannsaki H. J. betur
""sakir og afleiðingar, mun hann ekki aðeins yfirgefa liina »vega- og brúar-
Usu stefnu«, heldur taka undir réttmætar kröfur bændanna, vegna þess
Malfbjarga atvinnuvegir eru sá grundvöllur, sem byggja verður á bœði
nciniegun og sjálfrœði þjóðarinnar.
11. á
"gust 1936.
Jóhann Arnason.