Eimreiðin - 01.10.1940, Qupperneq 41

eimreiðin
BRYNJÓLFUR JÓH.4NNESS0N LEIKARI
337
bróður hans, Fiscur. í
næsta dilk má draga síra
Sigvalda og þar við hlið-
ina sauðina Friðmund
Fiiðar barnakennara,
Kranz birkidómara og Ant-
°n Tiedemeyer. — Eftir
verða þá fyrir utan gala-
pin eins og Puttalín, heill
sægur af prestum, herfor-
ingjum og lærðum mönn-
um. Eftir þessum hlöðum
befði Brynjólfur átt að
Yera kjörinn til að leika
það, sem nefnt er á gömlu
þýzku leikhúsmáli „Min-
ister, Juden und andere
Bösé'wichter", og má til
sanns vegar færa, þvi
Brynjólfi er einkar sýnt
Um að sýna „skeldýr" allra
iegunda, hvort sem skelin er einkennisbúningur, sérvizka
eða lærdómshjúpur. Af kaldranalegri meinfýsi í garð þess-
ai’a persóna lætur svo leikarinn skína í mannlega skaf-
unka á bak við skelina. Ef persónan þarf ekki á samúð
áhorfenda að halda, fer vel á þessu, og þar hefur Brynj-
úlfur einatt komist hæst i list sinni, en miður þegar sam-
uð var forsendan fyrir skilningi áhorfendans. Þess vegna
Ber síra Sigvalda hærra en Gadarin lækni, og var þó hvort-
tveggja hlutverkið heilsteypt. Gadarin læknir varð frekar nöld-
ursamur sérvizkupoki en forpokaður héraðslæknir, og ósigur
hans gagnvart málaralistinni frekar hlægilegur en meðaumk-
unarverður. Hinsvegar getur skelin utan um lýsingar af skip-
brotsmönnum í „lífsins ólgusjó“ orðið of hörð, svo að lítið
annað sést en hið hrjúfa yfirborð. Svo cr það um Ekdal gamla
°g að nokkru leyti um Arngrím holdsveika, sem var á yfir-
borðinu meistaralega vel gerð persóna, en i hana vantaði ylinn
frá hálfkulnuðum glæðum förumannshjarta spekingsins. Af
22