Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1940, Side 51

Eimreiðin - 01.10.1940, Side 51
eimreiðin UM NÝFUNDNALAND OG SKULDABASLIÐ ÞAR 347 Það er engin furða, þó Nflendingar hafi löngum stundað fiskiveiðar framar allri annari atvinnu. Verkefnið var svo mikið. Það má heita, að alt Nfland inn af strandræmunni séu mannlausar óbygðir; há fjöll vestan til, en annars öldótt land skógi vaxið, klettahálsar, heiðar og mýrar, en slcógur á milli, vötn og ár. Mest er barrskógur, en laufskógar innan um. Skógurinn er víðast svo þéttur að nærri lætur, að sé álíka torfært gegnum hann eins og gegnum gaddavírsgirðingar ófriðarþj óðanna. Helmingur landsins er talinn skógi vaxinn, en fimtungur þess eru vötn, eða líkt því sem er á Finnlandi. í skógunum eru margskonar veiðidýr, birnir, úlfar, refir, merðir, lýnxdýr og minkar. Ennfremur hifrar, elgsdýr og hreindýr og af fugl- um mesti sægur. Nóg er til að skjóta, og eftirsókn veiðimanna nð koma þar seinni hluta sumars. Lolcs er hér óskaland fyrir stangarveiðendur, „þvi fislcar vaka þar i öllum ám“, lax og silungur o. fl. En ekki er greitt yfirferðar. Eftir því sem ferðamenn skýra frá, er ferð inn í landið hagað þannig: Maður leigir kall og léttan barkarbát (kanó). Iíallinn veð- Ur nieð bátinn upp straum og hávaða, oft upp í rass, með bátinn í eftirdragi. Sjálfur fylgir maður bakkanum og klöngr- ast með miklum erfiðismunum gegnum kjarr og skóg, eða verður að vaða með bökkum (og „drepa í sér varg“, eins og þnr stendur). Þannig er farið upp ána og upp fyrir fossa, llPP að næsta stöðuvatni og róið eftir því, síðan áfram upp á og upp í næsta stöðuvatn og svona koll af kolli, upp í hálendið. Önnur leið er ekki fær, því skógarþyknið er til hindrunar eða einlæg mýrasund með sökkvandi dýjum. En gaman kvað vera að öllu slarkinu, lílca fyrir kallinn, því hann fær vel í staupinu, og nestið er gott. Ferðin niðureftir er þó skemti- legust, þó stundum hvolfi kænunni, því vandi er að stýra. Af ferðalýsingum að dæma er gaman að skoða Nfland í sumarskrúði, með fjöllum þess, skógum, vötnum, straum- þungum ám og auðugu dýralífi í lofti, i legi og á láði. En þeg- ar vetrar og snjór þekur alt, frosthörkur koma, og hafísinn
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.