Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1940, Síða 55

Eimreiðin - 01.10.1940, Síða 55
eimueiðin UM NÝFUNDNALAND OG SKULDABASLIÐ ÞAR 351 urinn höggvinn til að gerast hrávara handa tveimur miklum pappirsverksmiðjum. Önnur er brezk, en hin bandaríksk. Þær framleiða um 600 smálestir af pappír á dag, þegar bezt lætur. Það hefur verið hert mjög á pappírsgerðinni síðan gjaldþrotið varð, til þess að veita sem flestum fátæklingum atvinnu. Fyrir þessa framtaksemi hefur þannig brugðið við, að síðustu árin er Nfland farið að framleiða meira af pappír en af þorski, en áður var þorskurinn ætið fremstur á blaði. Þessu næst ber að nefna fossaflið í ám Nflands, sem eina auðlindina mjög verðmæta, því víða hagar vel til að virkja fossa og njóta góðs af vötnunum, sem árnar renna úr. Að- eins fáir fossar eru enn beizlaðir. Þó eru i Labrador ennþá fleiri og meiri fossar en á Nflandi. Einn fossinn þar er hærri en Niagarafossarnir. Þar í landi er einnig mikill skógur og niálmar dýrmætir víða í jörðu. En sá auður liggur ónotaður. Landbúnaður Nflendinga er enn mjög stutt á veg lcominn, en mun í framtíðinni flytja þjóðinni mikinn auð og blessun. Eins og nú er, verður að sækja frá útlöndum megnið af allri jurtafæðu og' kjötmeti. Framvegis mun vafalaust sjávarútvegurinn verða, eins og fyrri, stærsta atvinnugrein Nflendinga. Fiskináman í djúpi hafsins, bæði við Nfland og Labrador, er svo mikil og auðug, að ótrúiegt er að nokkur málmnáma finnist, sem taki henni fram að verðmæti. Eins og nú er og verið hefur ætíð, má se§ja. að auður sjávarins við Nfland hafi aðeins verið lítils- háttar hagnýttur af hinum fjölmenna fiskimannalýð, sam- anborið við það, sem orðið gæti. Fátækt og menningarleysi hafa valdið því. Öllum óltunnugum má sýnast furðulegt að land, jafn auð- ugt að náttúrugæðum, skyldi komast í fjárþrot og þjóðin lenda í örbirgð. Englendingar segja, að það hafi orðið vegna þess, að landsmenn kunnu elcki að fara með sjálfstæðið, sem Þeim var gefið. Eflaust er það rétt, en til þess lágu mörg önn- ur rök, eins og seinna skal sýnt, og má strax benda á, að í raun réttri var sjálfstæðið takmarkað. Auðæfi landsins höfðu að mestu leyti lent á höndum enskra og amerískra auðmanna. Þeir, sem auðguðust mest, áttu ekki heima í landinu eða fóru °ft með auð sinn af landi burt. Landið átti engan þjóðbanka
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.