Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1940, Side 56

Eimreiðin - 01.10.1940, Side 56
352 UM NÝFUNDNALAND OG SKULDABASLIÐ ÞAR eimrbiðin né eigin mynt. Peningaveltan vai- i höndum enskra og kana- dískra banka. Þjóðin gat varla heitið vera fjár síns ráðandi. Maður, sem á feikna auð í jarðeignum, skógum og nám- um, miklu verðmeiri en skuldir nema, fer ekki á höfuðið, meðan hann kann með fé sitt að fara og hefir traust annara. En stjórn Nflands hafði hvað eftir annað brugðist trausti sinna lánardrotna með gálausri fjármálastefnu, þar til landið komst í fjárþrot. Til afsökunar má segja, að í rauninni brast stjórn- ina heimild til að i'ara frjálslega með eignir landsins. Eng- lendingar treystu ekki lengur neinni inniendri stjórn að ráða fjármálum landsins og' tóku ráðin í sínar hendur (en að vísu eftir óslc stjórnar Nflands, eða svo var það látið heita). Það er margt svipað um bæði löndin, Nfland og ísland. Aðalatvinnuvegur heggja er fiskveiðar, enda liggja hæði við beztu fiskimið heimsins. Báðar þjóðir hafa átt lán sitt og lífsgengi undir kaþólskri hjátrúarkreddu og selt páfans söfnuði saltfisk. Bæði löndin eru að mestu óunnin enn og búa yfir feilcna náttúruauðæfum. Bæði eiga sjálfstæðið aðallega að þakka einangrun af nátt- úrunnar völdum og að erlendar þjóðir hafa ekki séð sér hag 1 að flytja þangað. Bæði eru nærri jafnstór. Bæði hafa fengið óorð fyrir itla veðráttu. Hafísinn hefur verið hvoru um sig „landsins forni ljandi • Aðalbjargræðistiminn er fjórir mánuðir. Samskonar plágur hafa þjakað báðum þjóðunum: harð- indi, skiptapar, aflaleysi, eldur (jarðeldar á íslandi, en bæj- arbrunar og skógareldar á Nflandi), sullur, sóttir, lánsverzlun, skuldir og — aðflutningshann á áfengi. Mestur hluti beggja landanna er vcgtausar óbygðir. Bæði eru afarstrjálbygð, og of margt fólk hefur flúið land og farið til Kanada og Bandaríkjanna, en seinna til kaupstaða og þurrabúðar, í stað þess að rækta landið. Báðar þjóðir reyna að laða að sér ferðamannastraum, og 1 höfuðborgum beggjá hefur stjórnin á sína ábyrgð látið reisa hótel fyrir burgeisa. Báðar þjóðir hafa lent í f járkröggum og dýrtíð vegna ótínia
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.