Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1943, Side 63

Eimreiðin - 01.07.1943, Side 63
kimreiðin FÓRN ÖRÆFANNA 239 Undir eins og við varð komið, var farið að nota telpuna til snúninga, og reyndist hún þæg og viljug, en ógurlegt skap átli hun til, þegar henni mislíkaði. Sast brátt, að hún var gefnari fyrir útiverk en innistörf, var það óspart notað. Hún smalaði, gætti ásauða, rak og sótti hesta og nautpening. Þótti naumast einleikið, hve hún var h*nd að dý rum og þau að henni. ^ ilitustu hesta tók hún í haganum, hvar sem var, og gat SVo komið þeysandi á þeim eins og stormbylur, aðeins með h'í að hnýta upp í þá bandi, — hestabandinu hennar, gert úr taglhæru og togi, og sem hún hafði ávallt brugðið um mittið skildi aldrei við sig. Hundar voru henni svo tryggir og ^’lgitamir, að þeir unnu allt fyrir hennar samfylgd. Og s.ialtur Skjóni, gæðingurinn mikli og villihesturinn, sem var s'° einkennilega slcapaður, að hann varð ekki vanaður líkt l'!' hesh,r’ °§ hafði því til að vaða eld og vatn til að a <sast í stóði, hann beið eins og þúfa, ef hann sá hana koma rina saman, en annars varð að reka öll hrossin með honum , enn * rétt, ef átti að handsama hann. Henni var ekkert l' nnh var ekki siður þá, og bóndinn harðbannaði henni að •na i kirkju, hvert sinn og messað var, til að saurga ekki elgidóminn, af því að hún var heiðingi, sem ekki hafði verið leðtekin af lieilagri þrenningu eins og kristið fólk; sannaði 'al sitt með, hversu hundar voru henni fylgispakir, — hún Vaari haudheiðin. óslra hennar var henni svo góð og notaleg sem hún mátti þorði fyrir bónda sinum og unni telpunni hugástum. ] "'atti segja um vinnuhjúin, einkum hana Ljósu, sem sá l)ó 1 .s<)hna fyrir henni. Ljósa hafði fylgt jörðinni, þegar “di lehh ábúðina og jafnan verið þar griðkona siðan. Var SetigC^ln ah reskjast, en hafði fengið ljósunefnið eftir að hafa he * % 1'' huhh,honu og hjálpað henni við fæðingu. Skórnir O” n'U Skrökvuöu ekki. Eftir þetta eignaðist hún sjálf barn húi* ^ ' IU sjálfri sér, „að mestu það, sem það náði“, eins og oiðaði það. Síðan aldrei kölluð annað en Ljósa. se]n'<>Sa Vai' iræ®ahucini- Hún sagði henni frá huldufólki, j,]æs.je^1 8næ8Ö at gulli og gersemum, fjölda búpenings og &cSlega bæi °8 HfSi í fagnaði; en hún þekkti líka huldu-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.