Eimreiðin - 01.07.1943, Qupperneq 63

kimreiðin
FÓRN ÖRÆFANNA
239
Undir eins og við varð komið, var farið að nota telpuna til
snúninga, og reyndist hún þæg og viljug, en ógurlegt skap átli
hun til, þegar henni mislíkaði.
Sast brátt, að hún var gefnari fyrir útiverk en innistörf, var
það óspart notað. Hún smalaði, gætti ásauða, rak og sótti
hesta og nautpening. Þótti naumast einleikið, hve hún var
h*nd að dý rum og þau að henni.
^ ilitustu hesta tók hún í haganum, hvar sem var, og gat
SVo komið þeysandi á þeim eins og stormbylur, aðeins með
h'í að hnýta upp í þá bandi, — hestabandinu hennar, gert úr
taglhæru og togi, og sem hún hafði ávallt brugðið um mittið
skildi aldrei við sig. Hundar voru henni svo tryggir og
^’lgitamir, að þeir unnu allt fyrir hennar samfylgd. Og
s.ialtur Skjóni, gæðingurinn mikli og villihesturinn, sem var
s'° einkennilega slcapaður, að hann varð ekki vanaður líkt
l'!' hesh,r’ °§ hafði því til að vaða eld og vatn til að
a <sast í stóði, hann beið eins og þúfa, ef hann sá hana koma
rina saman, en annars varð að reka öll hrossin með honum
, enn * rétt, ef átti að handsama hann. Henni var ekkert
l' nnh var ekki siður þá, og bóndinn harðbannaði henni að
•na i kirkju, hvert sinn og messað var, til að saurga ekki
elgidóminn, af því að hún var heiðingi, sem ekki hafði verið
leðtekin af lieilagri þrenningu eins og kristið fólk; sannaði
'al sitt með, hversu hundar voru henni fylgispakir, — hún
Vaari haudheiðin.
óslra hennar var henni svo góð og notaleg sem hún mátti
þorði fyrir bónda sinum og unni telpunni hugástum.
] "'atti segja um vinnuhjúin, einkum hana Ljósu, sem sá
l)ó 1 .s<)hna fyrir henni. Ljósa hafði fylgt jörðinni, þegar
“di lehh ábúðina og jafnan verið þar griðkona siðan. Var
SetigC^ln ah reskjast, en hafði fengið ljósunefnið eftir að hafa
he * % 1'' huhh,honu og hjálpað henni við fæðingu. Skórnir
O” n'U Skrökvuöu ekki. Eftir þetta eignaðist hún sjálf barn
húi* ^ ' IU sjálfri sér, „að mestu það, sem það náði“, eins og
oiðaði það. Síðan aldrei kölluð annað en Ljósa.
se]n'<>Sa Vai' iræ®ahucini- Hún sagði henni frá huldufólki,
j,]æs.je^1 8næ8Ö at gulli og gersemum, fjölda búpenings og
&cSlega bæi °8 HfSi í fagnaði; en hún þekkti líka huldu-