Eimreiðin - 01.07.1943, Síða 78

254
FÓRN ÖRÆFANNA
EIMItEIÐIN'
kastaði sér að lirjósti þésjsarar konu, sem spurði með hjart-
anu, grúfði andlit sitt í kjöltu hennar og stundi með djúpum
ekkasogum: „Ég er ólétt! “
—• „Heilög guðsmóðir hjálpi okkur!“ andvarpaði prests-
konan, tinandi og kjökrandi og hrast í grát; því að hvað sem
öllu öðru leið, hafði þó sú sæla og blessaða jómfrú eitt sinn
verið jarðnesk konét og móðir og eignazt barn. Sjálf hafði
hún alið börn, vissi því og skildi, að hver sú kona, sem her
nýtt líf undir brjósti, er annað og meira en hún sjálf. Og þær
grétu báðar.
Svo þerraði prestskonan augu sín með svuntuhorninu:
„Segðu mér allt, barnið mitt!“ Og hún sagði henni allt, að
undanskildu þyí ósegjanlega — piltinum hennar.
„Revndu áð verja þig fyrir áleitni bóndans og allra karl-
manna það, sem eftir er tímans. Lýstu engan annan föður að
barninu en þann, sem á, segðu aldrei ósatt, barnið mitt; þa
ert ]ni hrein fyrir guði! Og ef þú átt ósköp bágt, þá reyndu
að koma til mín boðum eða leita til mín á annan hátt. En
fyrir alla guðs skuld, þá farðu ekki, fyrr en þú hefur fengið
eitthvað gott! Ég var að enda við að skammta ofurlítið at
spaði. Komdu heim með mér!“
-—• „Get. það ekki! — get það ekki!“ andmælti stúlkan.
„Kemur í sama stað, góða mín! Bíddu mín bara á meðan eg
hleyp heim eftir bita; ég skal flýta mér eins og ég get!“ Og
konan með hjartað staulaðist á fætur og haltraði af stað áleiðis
til risnu sinnar, stirð í limum og gigtveik í lendum og hrað-
aði sér sem framast mátti. —
Menn ræða um heimsstyrjöld og hennar háttalag. En hvað
er heimsstyrjöld annað en heimskulegur barnaleikur í saman-
burði við sálarstríð lítillar stúlku, sem liggur glorhungruð
ólétt í grasinu á Húsafellstúni og ræðir það við samvizku
sina, hvort hún megi rífa í sig einn — tvo — þrjá — kannske
fjóra —- bita af nýju keti? Likami hennar heimtaði það misk'
unnarlaust, bæði vegna lningurs og eins vegna þess, að konui.
sem svona er ástatt um, hafa oft græðgisíega löngun í slikt
nýmeti, enda þótt annað veifið séu þær lystarlitlar með upP'
köst og velgju. Er ekki einn spaðbiti girnilegri til fróðleiks -
hallæristimum en eplið hennar Evu i Edengarði? — Ætli þa(