Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1943, Side 81

Eimreiðin - 01.07.1943, Side 81
eimreiðin FÓRN ÖRÆFANNA ‘2.V7 — „Guð almáttugur styrki okkur og leiði, blessað barnið rnitt! “ strauk benni hlýtt uin vanga nieð skorpnuin, sina- beruin höndum og var farin. Stúlkan lá rúmföst margar vikur eftir þetta, skreiddist þó á fætur, þegar nálgaðist jólaföstu, en náði sér aldrei. Prá og með þessinn drottinsdegi hætli konan í Kalmans- tungu að fara í kirkju.----------- Jólanóttina næstu ól Snjáfríður sveinbarn, „fullburða og réttvel skapað", eins og Ljósa orðaði það. Hún ein var i sjö- úftda himni; fann sig komna langt á leið að falla inn í sam- félag heilagra; annars lítið um gleði á heimilinu, þessar hátiðar. Hafði hún ekki líka sagt það, lilessuð huldukonan, að hún óskaði henni langra og góðra lífdaga í ljósmóðurstöðunni; hón átti ekkert annað til að gefa henni fy-rir lausnina, var af þeirri sortinni huldufólksins, sem var ósköp fátækt. Skórnir hennar skrökvuðu ekki, lieinfreðnir við rúmstokkinn og blóð- hlettur á tánni. Og dæmalaust hafði hún líka verið lánssöm. harn huldukonunnar lifði; ekki bar á öðru. — Hennar barn sjálfrar líka, þó að hún sæti yfir sjálfri sér — „það, sem það náði“. Ekki var það henni að kenna, þó að drottinn tæki þao sin tæpra þriggja mánaða úr landfarsott. Svo var nú þi iðji hlessaður auminginn kominn, spillifandi og það á sjálfa jóla- nóttina. Hver skyldi nú verða faðirinn? Hennar tilskikkaði harnsfaðir lá nú undir kirkjugarðsveggnum á Gilsbakka. ^íðari þáttur. hað l'laug eins og fiskisaga um næstu hreppa, að stelpu- heiðinginn i Kalmanstungú, sem konan hafði tekið og alið UPP í forboði bóndans, hefði orðið ólétt og eignazt barn. Hæii það blákalt fram, að bóndinn ætti það sjálfur og enginn annar. En það hrqpðilegasta af öllu, sem t'rétzt liafði, var það, að konan í Kahnanstungu væri liætt að fara í kirkju; al- ■ækti helgar tiðir og altarissakramentið, sem sagt: orðin heiðingi! Þetta ástand konunnar i Kalmanstungu voru þær hryllilegustu fréttir, sem lengi höfðu borizt og skyggðu á öll önnur stórtiðindi. 17
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.