Eimreiðin - 01.10.1956, Blaðsíða 10

242
EIMREIÐIN
sem sváfu með þær undir koddanum. Haustið, sem þær komu
út, fór ég í göngur. Fyrri nóttina, sem legið var í leitarmanna-
kofanum, vaknaði ég við, að gangnaforinginn eða einhver
háttsettur maður í hópnum var að spyrja félaga sína, hvort
þeir hefðu lesið bókina, og segja þeim frá efni hennar. Þetta
atvik ásamt öðru stuðlaði að kynnum mínum við Þóri í Síð-
asta fullinu, Spekinginn. Unu í Vesturey, Dísu af Skaganum,
Steinunni í Haga, en umfram allt Álf frá Vindhæli, eirðar-
lausa dreymandann, sem skrópaði úr skóla lífsins, lagði ann-
arra líf í rústir og þorði ekki að deyja. Svo að játning sé
gerð, þóttist ég finna í fari Álfs svo mikið af sjálfum mér og
sumum þeim, er ég þekkti bezt, að síðan hefur mér virzt
liann eitt skýrasta dæmi sumra Jrátta íslendingseðlisins í bók-
menntum vorum. Minnisstæðust varð mér frásögnin um ÁU
á degi dómsins, þegar hann talaði við hrukkótta prófessorinn,
sem hafði varið ævi sinni í þarfir vísindanna, kafað eina
báru á hafi fróðleiksins í botn, gengið til enda einn veg í
myrkviðnum á eyju Jrekkingarinnar. En Álfur gaf sér aldrei
tóm til að kafa neitt djúp, sá aldrei út yfir skóginn. Sem
Álfur frá Vindhæli kem ég nú til Sigurðar Nordals, þegar
hann er sjötugur, og þakka lionum fyrir það, sem liann hefur
sótt niður í djúpið og inn í myrkviðinn og fært mér og mín-
um líkum að gjöf.
Ég tel öðrum skyldara en mér að rita um vísindaafrek Sig-
urðar til hlítar, enda er það ekki á mínu færi. Skylt er þó
að minna á það helzta. Allir vita, að hann er einn nafn-
kenndasti íslendingur, sem nú er uppi. Frægð sína hefur hann
einkum lilotið fyrir rannsóknir á íslenzkri bókmennta- og
menningarsögu. Þann framaferil hóf hann með Jrví að geta
athuganir á og skrifa doktorsritgerð um Ólafs sögu helga-
Síðan rak hvert merkisritverkið annað: bókin um Snorra
Sturluson, útgáfan á Völuspá með skýringum, ritgerðin tun
samhengið í íslenzkum bókmenntum, útgáfa Egils sögu og
fleiri fornrita, ritgerðirnar um átrúnað Egils Skalla-Grínts-
sonar, Sturlu Þórðarson og Grettis sögu, Hrafnkötlu, fjölói
ritgerða um íslenzka menn og erlenda frá ýmsum tínttun,
erindi og greinar um heimspekileg efni, leikritið Uppstigning.
fslenzk menning I. og loks mikið rit unt íslenzkar fornsögtn,