Eimreiðin - 01.10.1956, Side 45

Tvö smáljóð
eftir Einar M. Jónsson.
iShóguriitn
Ég þekki skóg
þöglnn, einmana,
drúpandi i rökkurró, •
rændan sólu.
Lifa lauf
liðinna ára
á grænum greinum.
Grúfir í leynum
fortíðar minning og framtiðar geigur.
Smáblóm skógarins brá sína byrgja
og sólina syrgja.
Skógurinn vakir, skógurinn bíður
rökkvaðra daga og draumlausra nátta.
Hljóðlaust er vœngjatak villtra fugla,
er svifa til engra átta.
Djúpt i jörðu
dreyri skógarins
dunar einrœmum nið,
en tjarnir móka og ómur er enginn
yfirborð skógarins við.
Um þögn biður þögnin
og rökkur rökkrið
og rósemin kalda um dýpri frið.