Tímarit lögfræðinga - 01.11.1978, Qupperneq 19

finna hljómgrunn hjá almenningi, og það tel ég ekki að „kynjakvoter-
ing“ geri. Slíkar reglur eru í raun andstæðar jafnrétti. Það mun einnig
verða erfiðleikum bundið að beita löggjöf með heimild til jákvæðrar
mismununar kynjanna, því að það eru mjög skiptar skoðanir um það
hvað jákvæð mismunun í rauninni sé. Ég tel því, að þegar til framtíð-
arinnar er litið, náist betri árangur, án slíkra ákvæða í lögunum. Með
því að vinna að jafnrétti á öllum sviðum þj óðfélagsins, fæst jafnari
skipting kynjanna í atvinnulífinu, án þess að fastsettir séu vissir
kvótar fyrir kynin.
Þegar sett hafa verið lög um jafnrétti kynjanna eins og gert hefur
verið á Islandi, þar sem tilgangur laganna er að stuðla að jafnrétti
og jafnri stöðu kvenna og karla, þá hafa stjórnvöld þar með tekið að
sér að stuðla að þessu jafnrétti. Stjórnvöldum ber þá skylda til að sjá
svo um, að konur og karlar hafi sömu möguleika til menntunar og
starfa. Ef sú staða kemur upp, að karl og kona sækja um starf í starfs-
grein þar sem annað kynið er allsráðandi, og bæði tvö hafa sömu hæfi-
leika og menntun til að bera, þá skal veita þeim aðila starfið, sem er
af því kynferði, sem er í minnihluta í viðkomandi starfsgi'ein. Ég
tel sem sagt, að konur verði að vera sömu hæfileikum búnar og karlar,
til þess að fá starf, og að ekki eigi að veita þeim forréttindi eingöngu
vegna kynferðis þeirra.
Sérstakar verndarreglur fyrir konur fela í sér aðra tegund mismun-
unar kynjanna.
Eins og sagt var hér að framan, þá er það ekki andstætt jafnrétt-
issjónarmiðinu, að veita konu sérstök réttindi í sambandi við fæðingu,
t.d. rétt til barnsburðarleyfis á fullum launum.
Ef setja skal sérstakar verndarreglur vegna fjölskylduskuldbind-
inga, þá eiga slíkar reglur ekki aðeins að gilda um konur heldur einnig
karla. Taka verður tillit til þess, að þegar jafnrétti verður komið á í
raun, þá hefur það í för með sér breytingar á öllum sviðum þjóð-
félagsins.
Sérstakar verndarreglur fyrir konur hafa oft þau áhrif, að konur
útilokast frá vissum þáttum atvinnulífsins. Sérstök lögfest forréttindi
fyrir konur geta því leitt til meira misréttis en ríkir í dag. Þótt til-
gangurinn með slíkri löggjöf sé að vernda konur, þá hefur árangur-
inn verið neikvæður fyrir þær, og er því vafasamur ávinningur af
slíkri löggjöf. Tilgangur slíkrar löggjafar hlýtur að eiga að vera sá,
að engum manni, karli eða konu, sé skaði búinn af umhverfi sínu
eða atvinnu.
113