Tímarit lögfræðinga - 01.09.2000, Síða 40

til að deila með sér kostnaði og áhættu vegna þróunar, framleiðslu eða öflunar
tengdra eigna, þjónustu eða réttinda og;
til ákvörðunar eðlis og umfangs hagsmuna hvers þátttakanda í þessum eignum þjón-
ustu eða réttinda.
KFS er samningsbundið fyrirkomulag frekar en óháð lagaleg eining. I
framkvæmd mun KFS á hinn bóginn krefjast stjómunar eins og um væri að
ræða sérstaka lagalega einingu eða félag. Hlutur hvers einstaks þátttakanda í
afrakstri KFS starfseminnar verður að vera ákveðinn frá upphafi. Kjami KFS
fyrirkomulagsins er að hlutfallslegur hlutur hvers þátttakanda í heildarkostnaði
verður að vera í samræmi við hlut hvers þátttakanda í þeim heildarafrakstri sem
búist er við að samningurinn leiði af sér. I KFS fyrirkomulaginu verður hver
þátttakandi alltaf að geta búist við afrakstri af framlagi sínu, annað hvort miðað
við skamman eða langan tíma.
í KFS fyrirkomulaginu á hver þátttakandi sína hagsmuni og myndi eiga rétt
á því að nýta þá beint, en ekki sem leyfisþegi. Þess vegna er ekki þörf á því að
hver þátttakandi greiði þóknun (e. royalty). Efnahagslega eru allir þátttakend-
umir sameigendur sérhverrar óefnislegrar eignar sem þróuð er.
Þegar þátttakendur KFS fyrirkomulagsins draga sig út úr því eða því lýkur
verður að fara eftir armslengdarreglum. Attundi kafli, sem fjallar um KFS,
hefur að geyma leiðbeiningar um það hvemig hentugt sé að byggja upp og
skjalfesta KFS. Itarleg sjónarmið um þetta er að finna í kaflanum.
7. MILLIVERÐSREGLUR í NOKKRUM LÖNDUM
Hér á eftir verður gefið lauslegt yfirlit yfir milliverðsreglur í nokkrum
löndum.53
7.1 Danmörk
Armslengdarreglan var innleidd í dönsk lög á árinu 1960 á sama tíma og
félagaskattalögin voru samþykkt þar. Samkvæmt þeim lögum gátu dönsk skatt-
yfirvöld, með vísan til 12. greinar þágildandi félagaskattalaga, hækkað skatt-
skyldar tekjur dansks dótturfélags eða fastrar atvinnustöðvar erlends félags, ef
millilandviðskipti þeirra voru ekki álitin í samræmi við armslengdarregluna.
Nefnd 12. grein sótti fyrirmynd sína í undirbúningsvinnu OECD í tengslum við
9. grein samningsfyrirmyndar OECD.54
1. mgr. 12. greinarinnar hljóðaði svo í lauslegri þýðingu:
Ef félag, sem er undir yfirráðum erlends fyrirtækis, er í viðskiptalegum eða fjárhags-
legum samskiptum sínum við það háð öðmm skilmálum en þeim sem myndu gilda
fyrir óháð fyrirtæki, skal telja félaginu til skattskyldra tekna þann hagnað, sem gera
53 Yfirlitið er að nokkru byggt á upplýsingum frá Intemational Management Fomm, Course
transfer pricing, 2000.
54 Sbr. H. Gam o.fl.: Intemational beskatnig - en introduktion. 2000, bls. 105.
108