Tímarit lögfræðinga - 01.09.2000, Side 45

En sérstaklega má hér nefna ákvæði eins og 54. grein tekjuskattslaga þeirra
(ITC), sem kveður á um að vextir, þóknanir eða gjöld sem greidd eru til erlendis
búsettra aðila sem ekki eru háðir skattskyldu erlendis eða hagstæðari skatt-
skyldu en í Belgíu, séu ekki frádráttarbær þar nema greitt sé í góðri trú og ekki
farið fram úr eðlilegum mörkum. Sönnunarbyrðin liggur þama hjá skattgreið-
andanum.
Þá má nefna 344. gr. ITC sem hefur að geyma almennt skattasniðgöngu-
ákvæði sem miðar að því að koma í veg fyrir misnotkun lagalegra skilgreininga
sem aðilar nota í millifærslum sín á milli, þej^ar markmið þessara skilgreininga
er að forðast eða minnka skattskyldu þeirra. I þessum tilgangi gerir 1. mgr. 344.
gr. þær kröfur að sú lagalega skilgreining sem aðilamir nota sé studd efna-
hagslegu innihaldi (e. economic contents) millifærslunnar og að nægileg tengsl
séu á milli annars vegar efnahagslegs innihalds og lagalegs forms sem aðilar
velja hins vegar. Sérstök áhersla er lögð á það, að 1. mgr. 344. gr. ITC sé almenn
skattasniðgönguregla en ekki sérstök milliverðlagningarregla. Þar sem hætta á
slíkri sniðgöngu er mest hjá tengdum aðilum er þessari reglu, af hálfu belgískra
skattyfirvalda, sérstaklega beitt gagnvart þeim til þess að koma í veg fyrir
skattasniðgöngu í milliviðskiptum milli tengdra félaga en þó aðeins að því er
varðar breytingu á hinni lagalegu skilgreiningu en ekki með breytingu á
milliverðinu sjálfu.59 2. mgr. 344. greinar mælir fyrir um að líta megi fram hjá
lagalegri millifærslu hlutabréfa, skuldabréfa og óáþreifanlegra réttinda til
skattgreiðanda sem búsettur er í landi þar sem hann er ekki háður tekjuskatti
eða háður tekjuskatti sem er verulega lægri vegna millifærslunnar en verið
hefði vegna síkrar millifærslu í Belgíu. Reglan er líkindaregla sem skattgreið-
andi getur hrundið með því að sýna fram á að viðskiptin fullnægi lögmætum
fjárhagslegum eða efnahagslegum þörfum.
í Belgíu er unnt að fá bindandi álit um milliverðlagningu. í 345. gr. ITC er
að finna lista yfir atriði sem ekki er unnt að fá bindandi álit um. Þar á meðal eru
talin ákvæði 1. mgr. 344. greinar.
7.7 Þýskaland
í Þýskalandi eru ákvæði um milliverðlagningu einkum að finna í þrennum
reglum um félagaskattlagningu:
úthlutun falins hagnaðar (kafli 8 í félagaskattalögunum)
framlagning falins eiginfjár (kafli 4 í tekjuskattslögunum)
almenna armslengdarreglan (kafli 1 í lögum um erlendan skatt)
Þessar reglur heimila leiðréttingu á tekjum skattgreiðanda ef skilmálar við-
skipta milli tengdra aðila eru frábrugðnir því sem vera myndi í samningum milli
59 G. Cops og L. Narraina: IMF, 2000, Lesson VIII, bls. 20.
113