Tímarit lögfræðinga - 01.09.2000, Qupperneq 49

í Evrópu hafa reglur um magra eiginfjármögnun verið lögfestar á síðustu
árum í mörgum löndum. í sumum löndum hafa reglur um magra eiginfjár-
mögnun aðeins verið lögfestar innan ákveðinna greina. Má þar til dæmis nefna
Noreg þar sem slíkar reglur gilda einungis um erlend olíuvinnslufélög.
9. FRAMKVÆMD í DANMÖRKU
9.1 Inngangur
I þessum kafla verður gerð grein fyrir dæmum úr skattaframkvæmd í
Danmörku í sambandi við milliverðsleiðréttingar. Þau dæmi úr framkvæmd
sem rakin eru eru öll tilkomin á meðan fyrmefnd 12. grein félagaskattalaganna
dönsku var í gildi og fyrir lögleiðingu nýrra milliverðsreglna í Danmörku, sbr.
kafla 6.1 hér á undan. Samanburðurinn er því sérstaklega áhugaverður fyrir
íslenska framkvæmd, vegna sambærilegra ákvæða 1. mgr. 58. gr. íslensku
tekjuskattslaganna og 12. gr. dönsku félagaskattalaganna og sameiginlegs upp-
runa þeirra.
9.2 Kaup og sala áþreifanlegra eigna - vörusala
Það er einkennandi í sambandi við danska framkvæmd að dómstólarnir hafa
í engu tilfelli viðurkennt þær milliverðsleiðréttingar sem skattyfirvöld hafa
framkvæmt í sambandi við vörusölu.62 Það eru einkum svokallaðir „olíudómar“
sem hafa verið fordæmisskapandi í dönskum rétti. Skattyfirvöld hækkuðu
hagnað nokkurra danskra, fjölþjóðlegra olíufélaga á grundvelli samanburðar
við reikningslegar niðurstöður hjá öðrum félögum og álagningarhlutföll frá
danska samkeppnisráðinu (Monopolraadet). Málin voru rekin á grundvelli
áðumefndrar 12. gr. dönsku félagaskattalaganna, sbr. kafla 6.1 hér að framan.
Nokkur þessara mála féllu eins og áður er sagt að hluta eða öllu leyti strax í
Landsskattaréttinum en tvö héldu áfram til dómstólanna.
í máli Texaco (TfS 1987.60) hafði Landsskattarétturinn lækkað hækkun að fjárhæð
123 milljónir niður í 13 milljónir króna og rökstuddi með vísan til of lágrar álagn-
ingar olíufélagsins. Fyrir Eystra Landsrétti krafðist ríkissjóður hækkunar upp á 53
milljónir, m.a., auk sjónarmiða um lága álagningu, með vísan til hækkunar á eigin fé
félagsins þrátt fyrir neikvæðar skatttekjur um árabil og þess að verðákvarðanir væru
teknar af erlendu móðurfélagi Texaco. Var af hálfu ríkissjóðs talið sýnt fram á
skilyrði leiðréttingar um óvenjuleg kjör. Við leiðréttingamar skyldi hafa hliðsjón af
samanburði við brúttóálagningu sams konar félaga. Texaco krafðist sýknu á þeim
gmndvelli að af hálfu ríkissjóðs hefði ekki verið sýnt fram á önnur kjör en giltu milli
ótengdra fyrirtækja. Eystri Landsréttur féllst á kröfur Texaco með vísan til þess að
sönnunarbyrðin fyrir því að skilyrði 12. greinar félagaskattalaga væru uppfyllt hvfldi
á skattyfirvöldum og sönnun hefði þeim ekki tekist.
62 Sbr. Jan Pedersen: Transfer Pricing. 1998, bls. 220-263. Umfjöllun um danska framkvæmd í
þessum kafla er byggð á tilvitnaðri bók, nema annað sé tekið fram.
117