Búnaðarrit - 01.01.1895, Side 63
B9
þau myndast, hvcrnig þau breytast og hvernig þau
hverfa.
Þegar um það er að ræða, hverjir ráku verzlun til
íslands á þjóðveldistímanum, þá má skipta þeim tíma í
nokkur tímabil, þrátt fyrir það, þótt á engu sjerstöku
ári skipti algerlega um, cn það breyttist smátt og
sinátt.
1. tímaMl, í)30—1030.
Af því að fyrstu 100 árin eptir landnámstið eru
svo sögurík, hafa þau verið nefnd suguöld. Um 20 Is-
lendingasögur, auk smáþátta, segja frá atburðum, cr
gerðust á öld þcssari, og mönnum, er þá voru uppi.
Á söguöldinni var verzlun rekin á líkan hátt við
önnur lönd eins og þegar í upphafi landnámsaldarinnar.
Islcndingar fóru sjálfir utan á skipum sínum; getur þess
opt í sögunum að þeir voru í „förum“, „kaupförum11,
eða „kaupferðum11, og ýmsir þeirra eru nefndir „kaup-
menn“, „farmenn", „fardrengir“ eða „siglingamenn";
og enn getur stundum íslcndinga á skipum sínum er-
lendis, þótt ekkert af orðum þcssum sje um þá notað.
Það þarf eigi annað en minna á nokkra af þess-
um kaupmönnum og kannast þá margir við þá úr sög-
unum. Þeirra er getið bæði meðal sona landnámsmann-
anna, — t. d. Miðfjarðar-Skeggi, son Skinna-Bjarnar, og
Högni Ingimundarson, — og síðar. Skulu hjer nefndir
nokkrir hinir hclztu, svo sem Illugi Arason, Ásmundur
hærulangur, faðir Grettis, feðgarnir Arnór rauðkinn og
Steinólfur sonur hans, Þórarinn Egilsson, Þorsteinn
fagri, Þórir Skeggjason í Garði, Gísli Þorsteinsson,
Hallfrcður Óttarsson, Þóroddur skattkaupandi, Vcsteinn
Vosteinsson, Þórarinn Ncfjúlfsson, Þorkell Eyjólfsson, er
átti 2 skip í förum og var einhver ríkastur kaupmað-