Búnaðarrit - 01.01.1895, Blaðsíða 71
67
um tíma, þá leiðir það af þessu, að verzlun útlendinga,
einkum Austmanna, lieíir tekið að aukast smátt og
smátt, og þannig hefur það gengið, þangað til útlending-
ar liöfðu algerlega náð mestum liluta verzlunarinnar
undir sig. Greiddi það eigi lítið fyrir útlendingum, að
skipseigendum fækkaði á íslandi, og þeir urðu því færri
og færri, er fóru sjálfir með vörur sínar til annara
landa.
Ýmsir íslendingar cru nefndir í förum eptir 1030
og um miðja 11. öldina; hjer skal eg einungis nefna
þá Þorstcin Síðu-Hallsson og Kol bróður hans, Eldjárn
Arnórsson, Þórð Þorgrímsson, Þorgrím Hallason, Arnór
jarlaskáld og Odd Ófeigsson, er var einkver frægastur
kaupmaður á Tslandi í fornöld og átti 2 skip.
Á dögum Magnús konungs berbeins (um 1097), er
getið um 3 íslenzk skip í Niðarósi og var Teitur Giz-
urarson biskups fyrir einu þeirra. Er svo sagt, að þá
væri „eigi færra íslenzkra manna í bænum en 3 kundruð“.
Á 12. öldinni er sjaldnar getið um íslendinga í
kaupförum en áður; ])ó má nefna allmerkileg dæmi
frá þeim tíma, sem bera vitni um kaupskap þeirra. Á
fyrra hluta aldarinnar er getið um tvo íslenzka far-
monn, Hermund Þorvaldsson frá Yatnsfirði og Þórhall
Þorláksson, föðnr Þorlálcs biskups kins helga. En skömmu
eptir miðja 12. öldina, (um 1153—1155), er getið um
Þórkall Ásgrimsson, kynstóran mann, er átti bú í Bisk-
upstungum (í Árnessýslu) og kaupskip í förum. Á
því skipi fór Rögnvaldur jarl kali frá Noregi til Orkn-
eyja, með sveit mikla og göfugt föruneyti, er kann var
kominn úr Jórsalaferð sinni. Þórhallur Ásgrímsson er
nefndur í konungsannál árið 1168, sem nú segir: „Tungu-
bardagi með þeim frændum Iíöskuldi presti Þórðarsyni
og Þórkalli Ásgrímssyni“. Næsta ár er getið um and-