Búnaðarrit - 01.01.1895, Blaðsíða 104
100
af }>ví, að vcrða að sperra fyrir hurðirnar, þegar gongið
cr inn í húsið, auk þess að hurðirnar liggja þá sjaldn-
ast fast að dyrastöfunum, svo að með þeim hlæs og kuldi
kemst inn í húsið. Þessa sömu loku í hurðinni má
nota til þess að halda húsunum opnum þegar fje er lát-
ið inn; verður þá að setja keng í næstu vegglægjustoð
bak við hurðina, og smeygja lokunni í hann. Hurðirnar
þurfa að vera vel fcldar, plægðar eða listaðar og falla
vel við dyratrje og staíi, svo eigi geti fent inn eða
dragsúgur komizt inn um þær eða með þcim. Það er
leiður siður að byrgja húsin með snjó, „fenna“ þau, en
sökum útbúnaðarins er haun alment nauðsynlegur; að
verða í hverju veðri sem er að standa í því að kítta
snjó alt í kring um hverja fjárhúshurð á hverju kveldi
og enda optar á dag allan veturinn, og vetur eptir vet-
ur, er fámunalegur skrælingjaháttur. Það er fátt, sent
ber jafnljósan vott um framtaksleysi og hirðuleysi rnanna
í því að búa nokkurn hlut í haginn fyrir sig sem þess-
ar sífeldu aðþrýstingar á öllum peningshúsum, af því að
það inunar svo sáralitlu á fyrirhöfn og kostnaði að
hurðirnar sje vel feldar við slár og staíi og hafðar
traustar og á góðum járnum. Þetta, að fenna húsin í
stað þess að útbúa þau svo að þess þuríi ekki með, er
svo alvanalegt, að mörgum kemur eigi til hugar að það
þuríi öðruvísi að vera. Bn allur sá tími, sem gengur
til þess að fenna peningshúsin og gera þau nokkurn
veginn fokheld, eins illa og þau sumstaðar eru úr garði
gerð, mundi nema talsverðri upphæð árlega, ef hægt
væri að meta hann til peningaverðs. Opt er snjórinn
líka svo illa lagaður, að ilt er að fá hann til að tolla
við hurðirnar, og þótt það takist, verður hann iðulega
ónýtt skýli, þegar umhleypingar ganga, blotar og köf-
öld á víxl; fennir þá og rignir inn i húsin. Hvernig