Búnaðarrit - 01.01.1895, Blaðsíða 161
157
til neins að kveðja til fundar í 3. skiptið“. Fjolags-
mönnum hafði fækkað um 2, svo nú voru þeir að eins
15. Bptir ályktun aðalfundar árinu áður var keypt 1 /2
ton af girðingavír fyrir 130 kr. og þar með var vír-
kaupum hætt í fjelaginu. Auk vírgirðinga var nokkuð
unnið að öðrum jarðabótum, svo sem sijettun (331 □ f.)
garðhleðslu og skurðagreptri. Þetta ár fjekk fjelagið í
fyrsta skipti styrk úr landssjóði, að upphæð 30 kr., og
var honum varið til smáverkfærakaupa. Yerkfærunum
var svo útbýtt gefins meðal fjelagsmanna.
Árið 1884 voru framkvæmdir fjelagsins litlar, en
þó meiri en að undanförnu. Hið merkilegasta í sögu
fjel. það ár var það, að af samskotasjóði þeim, sem fyrri
er gctið og nú var orðinn 194,91 kr., var stofnaður spari-
sjóður fyrir Arnarneshrepp. Til þess að undirbúa stofn-
un sparisjóðsins, og semja reglur fyrir hann, voru kosnir
3 menn, sjera Davíð Guðmundsson, Jónas Gunnlaugsson
og Ásgeir Bjarnarson. Litlar jarðabætur voru unnar á
árinu. Auk vírgirðinga, sem nú voru scttar upp, voru
sljettaðir 348 □ f., og grafnir nokkrir skurðir. Fjelagar
voru 16 að tölu. Um árið 1885 er ekkert að segja,
nema hvað fjelagsmönnuin fjölgaði um 4, svo þeir voru
það ár 20, og dálitlar jarðabætur voru gerðar eins og
að undanförnu. Pess má og geta, að það ár var lands-
sjóðsstyrlcurinn, sem fjekkst fyrir jarðabætur árið áður,
að upphæð 58 kr., lagður við sjóð fjelagsins, og sjóðurinn
svo settur á vöxtu í sparisjóðnum, „með því að fjelags-
menn langaði til að draga sjer saman fyrir sljettunar-
vjeleðaöðrumþarflegumsljettunarverkfærum“. Enþaðlítur
út fyrir að þessi löngun hafi næsta fljótt horfið, því ár-
ið eptir eru 100 kr. teknar af hinunx litla fjelagssjóði,
og skipt upp á milli fjelagsmanna þcirra, er jarðabætur
höfðu unnið fyrirfaranda ár, að viðbættum þeim39 kr.,