Búnaðarrit - 01.01.1923, Blaðsíða 79

bi3nadarb.it
63
til þess, að rányrkjan, jarðnotlcim óx. Því sem land-
inu heflr farið fram við aukna túnrækt, hefir það þurft
að láta 1 staðinn með auknum útslægjum og ágangi.
Hvað kostar útheyið — ræktnnarleysið? — En
látum okkur staðnæmast lítið eitt við þessar tölur, töðu-
fenginn og útheysfenginn1). — Útheyið, 1400 þÚ3. hestar,
mætti jafna við nál. 700 þús. töðuhesta, þegar tekið er
tillit til þess, hve útheyshestarnir eru Ijettari; en 700 þús.
hestar er nálægt þeim töðufeng, sem fæst af landinu
þegar kalið er gróið (1917 var taðan 706 þús. hestar).
En hve mikið er haft fyrir að ná útheysfóðrinu og
töðufóðrinu, þann útreikning á hver einasti bóndi að
leggja niður fyrir sjer. En til leiðbeiningar má gera
áætlun fyrir landið í heild sinni.
Vjer hyggjum það láta nærri, að um 22 þús. manns
vinni að heyskap á landinu, en túnin eru um 22 þús.
ha. Því ætti að koma 1 ha. í túni á hvern þann til
jafnaðar, sem vinnur að heyskap, karl og konu. Eftir
þeim útreikningum, sem gerðir hafa verið við vinnuna
við heyskap túna2), lætur nærri, að 2 karlmanns dags-
verk og 2 kvenmanns dagsverk fari í að heyja og hirða
af dagsláttunni, eða 12 dagsverk á hektara, og ætti það
ekki að verða öllu meira á sæmilega greiðfærum tún-
um, hvað þá sijettum. Með því móti ættu 2 vikur af
slættinum að fara í slátt og hiiðiDg túnanna, að meðal-
taii um alt land. En til þess að gera reikninginn ekki
of nauman, og reikna megi fyrir nauðsynlegum frátöfum,
þá er rjett að reikna túnaslátt og hirðingu i 2Vs viku
1) Samanburð á notagildi túna og engja gerði Árni G. Ey-
land í fyrirlestri á búnaðarnámsskeiðum norðanlands siðastl.
vetur, og er sá útreikningur ekki birtur enn. Útkoman er að
vísu nokkuð önnur en hjá mjer, enda er eigi alveg sami til-
gangur með reikningi okkar.
2) Torfi Bjarnason: Um túnrækt. „Búnaðarrit1* 1903. —
Sigurður Sigurðsson: Um grasrækt. „Ársrit Ræktunarfjel.“ 1910.