Búnaðarrit - 01.01.1923, Blaðsíða 176
160
BÚNAÐARRIT
Sala á ostinum í Danmörku gekk miðlungi vel. Var
kvartað yfir að osturinn væri ekki góður, en orsakir til
þess komu þó ekki greinilega í ijós.
í Kaupmannahöfn sneri jeg mjer fyrst til ostasalans,
til þess að fá vitneskju um, hvað fundið væri að ostinum.
Hann var mjög tregur til að segja það, fann ýmislegt
smávegis að, sem varla getur valdið því, að osturinn er
talinn lítt seljanlegur.
Aðal-ástæðunni komst jeg þó eftir hjá aðstoðarmanni
í ostaversluninni. Var hún þessi: að osturinn er
í s 1 e n s k u r. Ætluðu þeir í fyrstu að láta íslenska
nafnið mæla með ostinum, og auglýstu hann þannig;
fækkaði þá kaupendum óðum. Tóku þeir þá það ráð, að
skifta um umbúðir á ostinum, og seJja hann sem danska
vöru, og þótti hann þá góður.
Síðan sneri jeg mjer til Orla Jensen, prófessors, sem
er einn af helstu mjólkur- og gerilosta-fræðingum Dana.
Jeg færði honum gráðaost, og bað hann rannsaka, og
segja hvað að væri. Tók hann málaleitun minni mjög
vel. Heflr hann síðan rannsakað ostinn mjög nákvæm-
lega og sent mjer skýrslu um rannsóknina. í þeirri
skýrslu gefur hann ýmsar leiðbeiningar um ostagerðina.
Segir mjólk þá, sem hann er búinn til úr, eigi nógu
hreina. Júgur ánna þurfi að þvo, helst annanhvorn dag,
úr sápuspíritus, annars komist gerlar af júgrinu í mjólk-
ina, og valdi skemdum í ostinum; komi þá gulir blettir
í ostinn, einkum þegar hann er skorinn sundur, og lát-
inn liggja þannig.
Annars kvað hann gráðann í ostinum ágætan, og
hefir trú á, að hjer sjeu skilyrði góð til gráðaostageiðar.
Og hann lofaði mjer að láta framvegis rannsaka íslenska
gráðaosta, og leiðbeina os3 í þeim efnum.