Búnaðarrit - 01.01.1923, Blaðsíða 146

130
BÚNAÐARRIT
ræöa fyrir þá alla, samsvaraði það 90000 dagsverkum
eða meira en nú er alls unnið að jarðabótum. Af þessu
má því draga þá áiyktun, að styrkveitingar til tún-
ræktunar fara fyrst að koma nokkuð verulega til greina,
þá farið er að vinna meira en nú á sjer stað að jarða-
bótum. En hvort nokkur veruleg breyting fæst á þessu
að þessu sinni, að því skulum vjer eigi leiða nokkrum
getum.
Um 11. gr.
Á síðari árum hefir allmikið verið ræktað af túnum
kringum bæi og þorp, sem svo jafnharðan hefir verið
tekið til lóða og fiskireita. Til að koma í veg fyrir þetta
eru ákvæði þessi sett.
Um 12. gr.
Á árunum 1915 —19 fluttum vjer inn frá útlöndum
jarðepli fyrir 1,3 milj. kr. eða um 11600 tn. á ári. Nú
ræktum vjer sjaifir um 33000 tn. Til þess að fullnægja
þöifum vorum þyiftum vjer að auka ræktunina um */i.
Meðal uppskeru pr. ha. má telja 150 t.unnur, eftir þessu
þyifti að bæta við 78 ha. til jarðeplaræktar. Gerum ráð
fyrir að þetta yrðu alt smá blettir, ræktun og girðingar
því tiltölulega dýrt, segjum 3000 kr. pr. ha. Að koma
þessum görðum upp myndi þá kosta 78 X 3000 eða
234000 krónur, en það er lítið eitt, minna en vjer höfum
árlega greitt, síðustu árin fyrir aðflutt jaiðepli. Af þessu
er Jjóst að það er nytsamt að styðja að aukinni jarð-
eplarækt, en auk hennar yiði að auka rófnaræktina að
miklum mun.
Um 13. gr.
Ætlast er til að trúnaðarmenn Búnaðarfjelagsins hafi
á hendi mælingu allra minni jarðabóta, en ráðunautarnir
þá um stærri mannvirki er að ræða.