Búnaðarrit - 01.01.1923, Blaðsíða 93
BÚNAÐARRIT
77
framtíðina; en eigi er rúm til að útlista það hjer
frekar.
Verkefni næstn ára. — Þetta erum við þá komnir
áleiðis til þess að verða jarðræktar-þjóð — og nokkuð
hefir áunnist í því efni, siðan milliþinganefndin í laDd-
búnaðarmálum 1904, sat á rökstólum. Henni þótti þá
vera of skamt á veg komið, til þess aö hefjast alvar-
lega handa til aukins ræktunar-landnáms, eins og fyrr
segir. En að því athuguðu, sem hjer er minst á, verður
sú ályktun dregin, að nú sjeum við það á veg komnir,
að við höfum tök á að hefjast handa. Nauðsynin rekur
og á eftir, til þess að jafnvægi komist á milli atvinnu-
veganna; og fólksfjölgunin — eða það sem henni nemur
— flýji ekki land, er sjávarútvegurinn gleypir ekki
lengur við.
Ræktun næstu ára miðar að því tvennu:
að framleiðsla þeirra býla, sem nú eru, aukist og
veröi ódýrari;
að ný býli verði reist, svo fleiri fjölsbyldur komist
að landbÚDaði, en nú er — og verði til þess einkum
ræktað land, til þjet.tbýiis, þar sem best er um sam-
göngur og markað.
Það lægsta mark, sem við getum sett landbúnaðin-
um, er, að ræktunin aukist á næstu 10 árum, sem
svarar þessum 17500 hekturum, er jafngilda útengjun-
um nú.
Öiðugt er að gera sjer glöggva grein fyrir því, hve
mikill kostnaður yrði við þá ræktun — enda ætti það
að geta verið aðalatriðið fyrir þeim, sem um það fjalla,
og líta á þjóðaibúskapinn í heild sinni, að það kostar
um tvær miljonir á ári, að láta þetta ógert.
Áætlaðan kostnað á ræktaðan hektara má telja á
þessa leið: