Búnaðarrit - 01.01.1923, Blaðsíða 142
126
BÚNAÐARRIT
sem maður horfir, er nægilegt verkefni, landið óræktað
o. fl. o. fl. En samtímis situr fjöldi fólks auðum hönd-
um og lætur tímann líða á þann hátt, að hvorki hinir
andlegu eða líkamlegu kraftar þroskast, en öllu heldur
lamast af óhollum áhrifum iðjuleysisins. Þetta má eigi
til langframa svo til ganga. Vjer verðum að vekja til
lífs og starfs þá krafta, sem vjer höfum yfir að ráða,
og vera oss þess meðvitandi að það er komið undir
þeirri kynslóð, sem nú lifir, vilja, starfsþoli og þreki
hennar til að vinna að viðreisn landsins, og þarmeð
mennig og sjálfstæði þjóðarinnar, eða hvort á að stefna
eins og nú horfir út i eymd og volæði, svo nafn þjóð-
arinnar verði afmáð úr tölu menningarþjóða, en iandið
verði að byggjast af útlendingum.
Búnaðarfjelag íslands vill rækta landið. Það vill fá
alt búalið til þess að starfa og það vill eigi láta ung-
linga úr sveitinni safnast saman í kaupstöðum, heldur
starfa áfram í sveitunum með önd og hönd. Með þessu
frumvarpi leitum vjer aðstoðar hins opinbera, til þess
að styðja að framkvæmd hugsjóna vorra. Með því er
eitt lítið spor stigið í áttina. Vjer hefðum í mörgu vilj-
að stíga feti lengra, en oss eJ kunnugt um hinar erfiðu
fjárhagsástæður þjóðar vorrar og höfum því stilt kröfum
vorum í hóf og eigi lagt til neitt, sem ætti að vera
ríkinu ofvaxið. Vjer væntum því stuðnings þings og
stjórnar, með því að veita það sem nú er farið fram á,
en þakklátir værum vjer, ef hinir ráðandi menn þjóðar-
innar sæju sjer fært að ganga feti framar. Vjer munum
hins vegar gera vort ítrasta til að alt það fje, sem varið
er til búnaðarmála, komi að sem bestum notum að
auðið er. Viðvíkjandi hinum sjerstöku greinum frum-
varpsins, leyfum vjer oss að taka fram:
Um 1. gr.
Atvinnumálaráðuneytinu er ætlað að hafa yfirstjórn