Dvöl - 01.04.1938, Blaðsíða 73

D V Ö L
151
augum valdhafanna í landinu.
Forgöngumönnunum hafa þóver-
ið falin ýms trúnaðarstörf (sem
ekki hefir þurft að launa mikið)
innan beggja hinna ráðandi flokka,
en þeir hafa aldrei haft skap til
að knékrjúpa fyrir bitlingum handa
sjálfum sér. Enda var umsókn um
lítilfjörlegan styrk handa Ferða-
skrifstofu Islands strádrepin á Al-
þingi. Eftir að forgöngumennirn-
ir voru búnir að leggja allmikið
fé frá sjálfum sér í þessa starf-
semi og talsvert mikla vinnu, sá
Alþingi ástæðu til þess, að feta
í fótspor þeirra, að því leyti, að
það setti lög um að koma upp
svona leiðbeiningastofnun, er rík-
ið skyldi reka. Með lögum og
starfsemi sinni tókst ríkinu að úti-
loka Ferðaskrifstofu Islands frá að
starfa áfram, þegar hún var far-
in að bera sig fjárhagslega, en
umboðsmönnum hinna erlendu
ferðafélaga var ívilnað svo, að
þeir gátu haldið áfram að starfa
svipað og áður.
Ríkið setti svo sína ferðaskrif-
stofu á stofn, með tveim forstjór-
um, er höfðu nærri ráðtíerralaun.
Svo var lagður 5% skattur á alla
t'armiða með áætlunarbifreiðum, er
skyldi renna til Ferðaskrifstofu
ríkisins. Jafnt bóndinn, sem fer
út af heimilinu í áríðandi erinda-
gerðum, með áætlunarbifreið, eins
og skemmtiferðamaðurinn, verða
þannig sí og æ að vera að greiða
gjald til þess að halda uppi
Ferðaskrifstofu ríkisins. Hafa
þetta strax orðið drjúgar tekjur,
en þrátt fyrit það, og ýms fleiri
hlunnindi til þessarar ríkisstofn-
unar, hefir orðið fleiri tuga þils-
unda króna halli á henni yfir ár-
ið, sem ríkissjóður hefir orðið að
borga.
Það liafa ýmsir þá skoðun, að
ferðaskrifstofumálið sé gott dæmi
um það, hvernig ekki eigi að fara
að í þjóðmálunum. Pegar sæmi-
lega duglegir menn í einhverri
grein, sýna sérstakan, vakandi á-
huga á umbótamálum, þá er það
skoðun margra, að hið opinbera
eigi að koma að einhverju lejdi
á móti þeim til stvrktar. Og ef það
hefir ekki traust á þessum mönn-
um, eigi það að leyta að nýjum á-
hugamönnum. En að stofna rík-
isstofnanir til þess að einhverjir
værukærir og áhugalitlir menn geti
fengið aðstöðu til sællifnaðar er
nevðarúrræði. Ríkið hefir ekkiefni
á því að skapa þurfalingastofn-
anir í áríðandi umbótamálum.
Pað eru miklar líkur til þess, að
hefði Ferðaskrifstofa íslandsfeng-
ið eins og sem svarar því, er að-
eins ein eða tvær bifreiðastöðvar
hafa orðið að gjalda til Ferða-
skrifstofu ríkisins, hefði hún gert
eins mikið gagn ferðamannamál-
unum eins og ríkisstofnunin hefir
gert ennþá. Á Ferðaskrifstofu rík-
isins er sá almenni annmarki,sem
er á ýmsum ríkisstofnunum og í
starfi fjölda margra starfsmanna
ríkisins, að til þeirra er veitt fé,
stundum ákveðin upphæð og