Dvöl - 01.04.1938, Blaðsíða 43

D V 0 L
121
licitir Prestsfitjaráll. Dregur hami
nafn af grasfit fyrir vestan hann.
Oft verður þessi áll ófær. Verður
þá að „fara innra", sem kallað
er, og liggur þá leiðin um Svína-
fell og Hoffell og innstu bæi í
Nesjum. Á innri leiðinni falla
Hornafjarðarfljót meira[ í álum og
dreifast vítt um aura, svo að þau
eru grynnri þar en neðra. Horna-
fjarðarfijót hafa þann kost fram
yfir önnur vötn, setn utn sýsluna
falla, að þau eru straumlítil og
gætir í þeim flóðs og fjöru hið
neðra.
Þetta eru helztu vatnsföllin, sem
fara þarf yfir úr sveit minni til
að komast í kaupstaðinn. Og var
varla furða, þó að uggur væri í
mér að fara yfir þau með lítið
stálpuð folöld, eftir allar þær
svaðilferðir, sem ég hafði heyrt
sagt frá í sambandi við þau.
Tilgangur fararinnar var ekki
sá að kaupa mikið í kaupstaðnum,
fremur en annara á mínu reki, er
íóru kaupstaðarferðir í fyrstaf
sinn. Ég átti engan reikninginn,'
enda lítið að kaupa fyrir. Tværi
átti ég ærnar þctta vor, en önn-1
ur missti lambið og týndi ullinni.
Aðalinnleggið hjá efnalitlum ungl-
ingum voru á þessum tíma lagðar,
sem þeir tíndu saman liti um hag-
ann, og voru þeir kallaðir upp-
tíningur. Oft varð þessi upptín-
ingur 2—3 kg. eða meira, þegar
vel lét í ári fyrir hann. En það
lciðasta við hann var að tíha úr
honum mosann.
Um leiö og cg lagði af stað
gaf faðir minn mér tvær krónur
og sagði mér þá um leið, að úr
reikningi sínum myndi hann ekki
fá nema það allra nauðsynlegasta
og þess vegna gæti hann ekki
leyft mér að taka neitt út í hann.
Ég þakkaði krónurnar og sagðist
myndi geta rnikið keypt fyrir þær
og upptíninginn. Vcðrið var hið
bezta daginn sem við lögðum af
stað, heiður himinn, sólskin og
logn. Petta var einn þeirra júní-
daga, þegar friður ríkir í náttúr-
unni og ró yfir mönnunum. Fyrsti
áfangastaðurinn, sem komið var
í, heitir Smjörhólmar. Ekki veit
ég, af hverju það er dregið,nema
ef vera kynni, að þar þætti betra
undir bú af næsta bæ, sem er
Flatey — vestasti bær á Mýrum
— eða þá að þarna hafi verið
borðað óvanalega mikið afsmjöri,
því að líklega cr þessi áfangastað-
ur jafngamall og umferð, í Skafta-
fellssýslu. Þegar búið vrar að
taka reiðinginn og reiðfærin af
hrossunum, voru tjöld sett upp
og búizt um til næturhvíldar, því
að þarna átti að á til morguns.
Pegar setzt var að í tjöldunum,
var leyst frá malpokum og tekið
til matar. Nesti rnitt var aðallega
súr hvalur og ostur. Hafði hval-
urinn verið fenginn af hvalastöð
á Austfjörðum snemma um vorið,
en sýran held ég að hafi verið
fengin vestan úr Árnessýslu með
strandferðaskipinu ,,Hólar“. Mér
féll nestið allvel, en renndi samt