Dvöl - 01.04.1938, Blaðsíða 78

156
D V Ö L
stjórmnálaflokk i skjóli einstaka eigu-
legra hlutlausra bóka, er það g-efur út
sem skrautskilti, — eða hvort það legg-
ur fyrst og fremst stund á að gefa út
listrænar og fróðlegar bækui', er mennt-
unarfúsir menn hafa ánægju af að njóta,
hvaða stjórnmálaflokk sem þeir aðhyll-
ast.
Ný Ijóöabók.
AUt frá tímum fyrstu Islandsbyggð-
ar hafa landsmenn verið mjög ljóðelskir
og mikið fengist við að fella í bundið
mál, það sem þeim hefir verið ríkt í
huga. Á blómaöld þjóðarinnar, nokkru
eftir að landið byggðist, nær Ijóðagerð-
in hæst, cn fór svo aftur á miðöldunum,
um leið og þjóðinni. En jafn-skjótt og
fcr að lýsa af nýjum degi í þjóðlífinu,
birtir lika yfir ljóðagerðinni. En þegar
stríðsgróðamenningin flæddi yfir land-
ið, þá var eins og afturför kæmi í kveð-
skapinn og varla sést enn, að nokkrir
komi fram á síðustu 20—30 árunum, er
geti tekið upp merki Matthíasar, Þor-
steins Erlingssonar, Stephans G., Einars
Bcn. og annara snillinga á fi-umort ljóð,
sem við miðaldra mennirnir vöndumst
við að fá sífellt ný og ný kvæði frá á
uppvaxtarárunum. En einn ljóðaþýðanda
ber mörgum saman um að við höfum
nú eignast, er taki öllum þeim eldri
fram í þeirri list. En þó að skáldin, sem
komið hafa fram síðan á striðsárunum,
nái tæplega þeim fyrr töldu, þá er allt-
af mikið- um ljóðagerð, og fjöldi manna,
scm fæst við að yrkja. Dvöl, t. d., getur
tæplega birt, vegna rúmleysis o. f 1.,
meira en svo sem 5% af því sem henni
berst í bundnu máli. Og alltaf eru að
koma út nýjar ljóðabækur. Margt aí
þessu er laglega ort, þótt oft vanti í
það veruleg tilþrif. Mjög oft er efnið
svipað og marg sungið áður, þó að rímiö
sé laglegt. Hjá einstaka mönnum bregð-
ur þó fyrir verulegri list og þeir eru
svo frumlegir að veruleg nautn er að
lesa ljóð þeirra. Og er lesendum Dval-
ar kunnir að nokkru flestir þeir beztu,
þar sem hún hefir flutt ljóð eftir þá.
Einn af þeim, sem Dvöl hefir fengið
kvæði frá og birt all-mikið eftir er
Guðmundur Ingi Kristjánsson að
Kirkjubóli í önundarfirði. Hann fer sín-
ar eigin götur, kveður um mjólkina,
harðfiskinn, hvítar gimbrar og hrútana,
votheyið, sáninguna, bókaskápana
o. m. fl. úr daglega lífinu og því, sem
næst er mönnum hversdagslega, en þeir
veita oft litla athygli. Það hafa mjög
fá kvæði komið á prenti eftir Guðmund
Inga annars staðar en í Dvöl, en það
hafa margir tekið eftir kveðskap hans
og þótt hann sérkennilegur, nýr og
skemmtilegur, þótt ýmsir kysu á að
hann heflaði kvæði sín talsyert betur en
hann gerir enn þá. -— Nú er að koma
út Ijóðabók eftir Guðmund Inga og er
líklegt að marga fýsi að eignast hana.
Það munu verða í henni m. a. talsvert
af kvæðum þeim, sem áður hafa birzt í
Dvöl og máske líka kvæðið „Mánudags-
morgunn“, sem birtist hér í þessu hefti,
og sem skáldið sendi Dvöl strax og það
var ort, en kvæðið komst ekki vegna
þrengsla í síðasta hefti.
Kvæði Guðm. Inga eru kvæði hins
starfsglaða æskumanns. Þau eru ekki
full af víli og voli, eins og einkennandi
er um kvæöi allmargra yngri manna.