Dvöl - 01.04.1938, Qupperneq 52
Í3Ö
5 V Ö L
venjulegri merkingu orðsins, held-
ur um tvo bræður. Bókstafleg
þýðing frakkneska nafnsins er
Thibaultarnir (sbr. Briem-arnir,
Blöndal-arnir o. s. frv.).
Eins og gefur að skilja, er þess
enginn kostur að lýsa svo tíu
binda skáldverki á einni blaðsíðu
í tímariti, að verulegt gagn sé að.
I5að, sem hér verður sagt um Les
Thibault, er því miklu fremur til
þess að vekja forvitni en svala fróð-
leiksfýsn. Hið síðar og betra hlut-
skiptið skal eftirlátið bókasöfnum
landsins, en þau ættu öll, sem ráð
hafa á að eignast verkið á Norð-
urlandamáli.
Les Thibault er um bræðurna
Antoine og Jacques Thibault, syni
ríks borgara, sem býr í París og
á myndarlegan sumarbústað úti á
landsbyggðinni. Sagan gerist á ár-
unum 1903—14, og þegar hún
hefst, er Antoine 22 ára nýbakað
ur kandídat í læknisfræði, en Ja-
cques 13 ára skólaclrengur. Ant-
oine er mjög hugfanginn af vís-
indagrein sinni og helgar sig
henni óskiptan. Jacques er óstýri-
látur stráklingur, með kollinn
fullan af rómantískum draumórum
og heimspekilegum hugleiðingum.
Hann vill verða skáld — mikið
skáld!
Thibault-arnir eru kaþólskir.
Önnur fjölskylda, sem mikið kem-
ur við sögu, fjölskylda Daniel de
Fontanin, vinar Jacques, er mót-
mælendatrúar. Hin mismunandi
trúarbrögð hafa skiljanlega sín
áhrif á gang sögunnar.
Jacques og Daniel eru skóla-
bræður. Sameiginleg hugðarefni
drengjanna tengja þá vináttubönd-
um. Peir taka upp á því að skrif-
ast í kennslustundunum, í gráa
stílabók, sem þeir láta ganga á
milli sín. Stílabókin kem'st í hend-
ur kennaranna. Efni bréfanna og
ritháttar vekur skelfingu. Uin það
og flótta drengjanna að heiman,
eftir rekistefnu þá, sem risið hefir
út af gráu stílabókinni, má fræð-
ast nánar um í I. hluta sögunnar,
„Gráa stílabókin (Le Cahier
Gris). — Oscar Thibault er mað-
ur vel auðugur að fé, og hefir
mikinn áhuga fyrir uppeldismál-
um. Pann áhuga sinn hefir hann
(sýnt í verki með því að koma á
fót uppeldisstofnun fyrir vand-
ræðabörn upp í sveit. Pangað
sendir hann son sinn. En Ja-
cques er einangraður, hefir einka-
kennara og þjón, sem sér fyrii*
hans daglegu þörfum. II. hluti,
,,Uppeldisstofnunin“ (Le Pénit-
encier), lýsir ,,holIustu“ þeirra á-
hrifa, sem dvölin á stofnuninni
hefir fyrir hann. III. hluti, „Hin
fagra árstíð1' (La belle Saison; tvö
bindi), fjallar um ástir og vonir,
söng og drauma. (Nóg um það!)
— IV. hluti, „Viðtalstími læknis-
ins“ (La Consultation) er um
reynslu Antoines sem læknis. —
V. hluti, ,La Sorellina (nafn á
sögu eftir Jacques), segir frá því,
hvernig Antoine uppgötvar hvar