Búnaðarrit - 01.01.1989, Side 219
viðurkenningu fyrir þeirra framlag til aukins árangurs í ræktunarstarfinu,
sem oftast nýtist heildinni, miðað við það fyrirkomulag sem unnið er eftir.
Önnur framlög, sem greidd hafa verið samkv. lögum nr. 31/1973 hafa
verið greidd til ýmissa félaga og sambanda þeirra, sem staðið hafa fyrir og
unnið að ræktunarstarfinu, sem byggir fyrst og fremst á skýrsluhaldinu yfir
ætterni og afurðir einstakra gripa, innan hverrar búfjártegundar.
1 sambandi við skýrsluhaldið er ástæða til að taka fram, og leggja sérstaka
áherslu á, að búfjáreigendur hér á landi leggja sjálfir af mörkum langt um
meiri vinnu við skráningu á upplýsingum en bændur í nálægum löndum.
Greiðsla fyrir vinnu við skýrsluhald yfir búfé er því tiltölulega lág hér,
miðað við það, sem annars staðar þekkist, og einstaklingar fá ekki greiðslu í
sinn hlut fyrir þá vinnu sem þeir leggja af mörkum.
Framlög þau, sem greidd hafa verið samkv. búfjárræktarlögum eru því
fyrst og fremst félagslegs eðlis, og hafa þau runnið til þeirra félaga, sem
vinna að búfjárræktinni.
Þá skal sérstaklega bent á það, að búnaðarsamböndin í landinu hafa haft
verulegar tekjur af þeim framlögum sem greidd hafa verið skv. búfjárrækt-
arlögum þar sem ákveðið hlutfall af þessum framlögum hefur gengið til
sambandanna, m.a. til þess að standa, að huta, undir þeim kostnaði, sem
búnaðarsamböndin hafa af vinnu við framkvæmd á þessum tilgreindu
lögum.
Falli þessi framlög niður, og þar með sá hluti þeirra sem runnið hefur til
búnaðarsambandanna, er vandséð hvernig þau geta mætt því tekjutapi og
haldið uppi þeirri starfsemi sem þeim er ætlað.
Því er ástæða til að vekja athygli á þessu vandamáli og leggja áherslu á, að
það verði jafnan tekið til sérstakrar athugunar við framkvæmd á síðari mgr.
12. gr. þessa frumvarps og setningu reglugerðarákvæða varðandi hana.
Um 13. gr.
Greinin fjallar um mat á búfé og búfjárafurðum. Þar er kveðið á um að
skylt sé að gefa búfjáreigendum kost á mati á búfé og búfjárafurðum með
reglulegu millibili, og eigi sjaldnar en fjórða hvert ár.
Gert er ráð fyrir að hlutaðeigandi búfjárræktarnefndir setji reglur um
þetta mat, sem nær til bæði búfjárins og afurða af því. Undir þetta mat falla
afkvæmadómar, kjötsýningar, sýningar á loðskinnum o.fl.
Fram kemur að ráðunautar skuli annast matsstörf og kostnaður, annar en
launa- og ferðakostnaður, greiðist af þeim búnaðarsamböndum (eða
staðgenglum þeirra) sem í hlut eiga.
Ákvæði þessarar greinar koma í stað ákvæða í lögum nr. 31/1973, sem
fjalla um búfjársýningar og afkvæmasýningar á búfé.
Þeim aðilum sem fyrir sýningum standa er nú heimilað að innheimta gjald
af eigendum þeirra gripa sem dæmdir eru. Upphæð slíkra gjalda verður að
217