Morgunn


Morgunn - 01.12.1953, Síða 76

Morgunn - 01.12.1953, Síða 76
154 MORGUNN hinir fyrstu síðastir, þvJ að bæði er það, að æðri máttar- völd leggja oft annan mælikvarða á breytni manna en á jörðunni er gert, og eins er hæfileiki mannanna geysilega misjafn til þess að bæta fyrir gamlar yfirsjónir. Það sýnist svo sem mildi hugarfarsins, auðmýktin, hrokaleysið og hreinskilnin sé dýrmætasta veganestið til að leggja upp með til þeirrar ferðar. „Kærleikurinn hylur fjölda synda,“ sagði Kristur. Ekki svo, að kærleikurinn sjálfur geti þurrk- að út afleiðingar illrar breytni, heldur þannig, að hugar- fari elskunnar fylgi fúsleikinn til að bæta fyrir allt, sem áður var brotið og sú fórnarlund, sem er vor dýrasta eign, hvar sem vér lifum í Guðs ómælanlegu veröldum. „Og enginn yðar spyr mig: Hvert fer þú? heldur hefur hryggð fyllt hjarta yðar------,“ sagði Kristur í skilnaðar- orðunum til lærisveinanna. Þessarar spurningar eigum vér að spyrja, þegar vinirnir hverfa oss sjónum, í stað þess að gefa oss hryggð og harmi á vald. Og ef vér spyrjum þannig, eigum vér öll að geta komizt að raun um, að burtförinni héðan og landtökunni hinu megin við tímans sollinn sæ er stjórnað af slíkum kærleika og slíkri speki, að dauðinn er „öllum líkn, sem lifa vel“, að hann eigum vér ekki að óttast, að hann er undursamlegt ævintýr. Raunar ekki lausn frá öllu því, sem vér höfum illa gert, en náð frá gæzkuríkum höfundi tilverunnar, sú náð, að hann gefur oss nýja veröld og nýja möguleika til þess, að bæta það, sem áður var brotið. Þeir, sem á undan oss eru farnir og vér teljum öruggt, að hafi komið til vor aftur með fræðslu, sem megi treysta, segja oss, að fögnuður þeirra hafi verið mikill, er þeir komust að raun um, að þeir lifðu í heimi, þar sem ekkert er selt og ekkert keypt. Þeir segja oss, að þeim lærist smám saman að skapa með hugrænni orku sinni allt, sem hugurinn girnist í ójarðneskum heimi. Og skiljum vér ekki hve ósegjanlega fagnaðarrík umskipti það hljóta að vera og hvilík lausn frá því böli, sem örbirgðin skapar víða á vorri jörð? Fer ekki megnið af jarðlífi voru í endalausa
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.