Morgunn - 01.06.1952, Side 14

8
MORGUNN
en lærðir menn í gamla-testamentisfræðum líta vissulega
nokkuð öðrum augum suma spádóma Gamla testamentis-
ins en ritstjóri Dagrenningar, sem eðlilega vantar þá
grundvallarþekking, sem til þess þarf að geta skrifað um
vandamálin í sambandi við hina fomu spádóma. Hann
segir, að í guðfræðideildinni sé litið með velþóknun á
frjálslyndu mennina, en „þeir, sem trúa á Jesúm Krist,
eru nánast ofsóttir, hraktir og svívirtir, ef þeir reyna að
halda fram máli sínu“. Hann talar um „nýguðfræðiendi-
leysuna í Háskólanum" og segir það „meira en spursmál,
hvort íslenzka kirkjan geti lengur kallazt kristin kirkja“.
Hann óskar þess, að „Tcristnu prestamir“ í þjóðkirkjunni
segi sig úr lögum við heiðnu prestana, „Baalsprestana“,
sem hann kallar svo.
Sjálfsagt hefur spíritistum, sem lesa Dagrenningu, orð-
ið það nokkur vonbrigði, að svona skyldi blása úr þeirri
átt. Menn áttu naumast von á svo skyn-
Heiðinn og semdarlausu trúarofstæki frá ritstjóra þess
krístinn. tímarits. Ritið sjálft hefur birt dulrænar
frásagnir og annað, sem benti til annarrar
áttar en þeirrar, sem vindurinn blæs nú úr. Hér er svo
sem ekki verið að vanda kveðjumar. Háskalegir heið-
ingjar em allir þeir innan kirkjunnar íslenzku, sem ekki
aðhyllast hinar gömlu trúarsetningar, sem svartasta aftur-
haldið í trúmálunum ber fram.
Ofstækistrúin er háskasamleg, svo háskasamleg, að
aldrei verður vitað, hvert hún getur leitt menn. Spádóma-
fræðin, eins og hún er túlkuð í þessu tímariti, er orðin
að trúarbrögðum ritstjórans, og pýramídafræðin. Bókstafs-
skilningur rétttrúnaðarmannanna á Gamla testamentinu
og hinum fomu spám þykir ritstjóranum styrkja málstað
sinn. Þess vegna verður bókstafstrúin blessun, en spíritism-
inn og frjálslyndi í trúmálum tæki djöfulsins til að leiða
sálir mannanna afvega.
Hingað er þá komið hag Dagrenningar. Vegna þess að
nýguðfræði er frjáls rannsóknastefna, sem ekki vill með