Morgunn - 01.06.1952, Síða 31

MORGUNN
25
nánara. Áreiðanlega er hann verðmætur. Af þessum ástæð-
um fór mig að langa til að kynnast spíritismanum, þegar
hann mætti háði og honum var lýst sem særingum og
svartagaldri. Og ég hef þar kynnzt hópi manna, sem eftir
ólíkum leiðum vilja ná til meðbræðra sinna og systra með
jákvæða reynslu, sem þeir hafa öðlazt á málefni, sem er
hið mesta í heimi. Þetta fólk hefur engar leynisamkomur,
það skríður ekki froðufellandi um gólfið, það talar ekki
tungum, ekki nema sínum eigin tungum. Opinberlega vilja
þessir menn vinna verk sitt, og engum alvarlegum manni
er neitað um aðgang að tilraunafundunum. Vitanlega leyfa
þeir ekki aðgang mönnum, sem aðeins koma í þeim til-
gangi að ,,afhjúpa“ það, sem þeir skilja ekki. Slíkir menn
myndu einnig eyðileggja árangurinn fyrir öðrum leitandi
mönnum og stundum fólki, sem hefur fallið í örvæntingu.
1 oss öllum býr einhver hulinn ótti við dauðann, ótti,
sem vér felum misjafnlega vel. Hvílík lausn væri ekki það,
að öðlast von eða vissu um það, að dauðinn er ekki til
í þeim skilningi, sem menn hafa áður hugsað. Að þessi
ferð er svo eðlileg og blátt áfram, að margir hafa enga
hugmynd um, þegar þeir fara hana. Þetta er vitnað af
þeim, sem yfir landamærin eru komnir. Ég hef sjálfur
heyrt þá segja þetta. Hvers virði er það ekki fyrir óróleg-
ar, sorgþungar sálir að vita, að aftur eiga sorgbitnir vinir
að sameinast vinum, sem á undan fóru, þ. e. a. s. ef sam-
eiginleg þrá og skilningur er fyrir hendi. Að hinu megin
við þessa dapurlegu veröld er önnur veröld, þar sem ekki
eru til sumar verstu plágur þessa lífs, styrjaldirnar, vald-
ið og ofbeldið, sem jafnan er í þjónustu þess. Ef allir
menn tryðu þessu og vissu þetta, væri öllum þessum
raunalegu, svartklæddu jarðarförum lokið. Þá myndi
mönnum lærast að taka sér í einfaldleika hvild frá dag-
legu erfiði og fylgja líki vinarins til grafar án þunglama-
legra útfararsiða, með hugann fullan af blessunaróskum
til hins látna og óskum um að hittast aftur heil. Ég get
enga hugsað mér vera á móti svo einfaldri kveðjuathöfn