Morgunn - 01.06.1957, Side 72

66
MORGUNN
telja þessir merkisberar hins ný-orþódoksa prótestantisma
hrokafulla viðleitni til að líkjast Guði, ósvífna útrás yfir
þá markalínu, sem manninum er sett. Þess vegna telja
þeir alla slíka menn, kristna sem heiðna, fallna undir dóm
Guðs. Þeir kenna, að sérhver önnur mynd trúar verði skil-
yrðislaust að víkja fyrir opinberun Guðs í Kristi og að þá
opinberun sé hvergi að finna, nema í krossinum á Gol-
gata, og í Biblíunni, vegna þess að hún beri krossinum
vitni. Þess vegna telja þeir, að kristniboðið verði að gæta
þess vandlega, að boða heiðingjunum dóm Guðs yfir öll-
um trúarbrögðum. Þessi nútímaguðfræði dæmir jafnt
kristilega guðrækni sem heiðnu trúarbrögðin og guðrækni
þeirra út í hin yztu myrkur, og hún á það sameiginlegt
með eldri neikvæðri afstöðu til heiðnu trúarbragðanna að
kenna, að andspænis villtum og glötuðum heiðingjum
standi kristniboðinn sem boðberi hinnar einu, algeru og
fullkomna trúar.
Með réttu hefir rithöfundurinn Berdiev kallað þessa
nýju guðfræðistefnu „abstrakt kleríkalisma“, loftkastala-
smíð klerka- og kirkjukenninga. Þessi hugmynd er abstrak-
tion, sem einungis getur fæðzt í höfði manna, sem kenn-
ingaflækjunum unna, en getur á engan hátt leyst hið mikla
vandamál um afstöðu kristindómsins til annarra trúar-
bragða.
Það er naumast rétt að nefna Albert Schweitzer í sömu
andrá og þessa ný-orþódoksu menn og Barth-sinna, svo
víðsfjarri eru skoðanir hans flestum guðfræðiskoðunum
þeirra, en samt er hann í hópi þeirra mótmælendaguðfræð-
inga, sem hafa neikvæða afstöðu til heiðnu trúarbragð-
anna. Bók hans, Das Christentum und die Weltreligionen,
geymir svo harða dóma um önnur trúarbrögð, að lítt stend-
ur að baki ummælum Barths, Hartensteins og annarra.
Hann heldur ekki aðeins fram algerum yfirburðum krist-
indómsins, heldur raunar því, að hann einn sé nokkurs
virði meðal trúarbragðanna. Þeirri sögulegu staðreynd
hafnar hann algerlega, að í fæðing sinni varð kristindóm-