Morgunn - 01.12.1962, Blaðsíða 63

MORGUNN
149
bændurna um þessa Söru Clarke. Mikið rétt. Hún hafði
verið ráðskona þar fyrir 30 árum. Á þeim árum hefðu
horfið nokkrir silfurmunir fjölskyldunnar, en engan
hafði grunað, að hin heiðarlega Sara Clarke væri þjófur.
Henni var fyrirgefið og eftir það bar aldrei á reimleik-
um í gamla húsinu.
Hinn víðkunni enski prestur, séra Tweedale segir svo
frá:
13. ág. 1905 datt frænka hans í stiga og dó. Hún var
jarðsungin í grafreit ættarinnar. Frænkan hét Lea Coat-
es. Nokkuru síðar dó systir Leu, sem hafði búið með
henni, og móðir séra Tweedales, sem einnig hafði búið
með þeim, fluttist þá til sonar síns.
Hálfu ári síðar hófust reimleikar á prestssetrinu, og
var haldin nákvæm dagbók yfir þá, og áður en lauk var
bókin orðin fleiri hundruð skrifaðar blaðsíður. 6. nóv.
1905 sáu þau móðir prestsins, prestskonan, sonur og dæt-
ur prestsins og hjálparstúlka á prestssetrinu fleiri dul-
arfulla svipi í húsinu. Meðal þeirra var hávaxin, hvít-
klædd kona. Fleiri furðuleg fyrirbrigði gerðust samtím-
is, fólkið heyrði dularfull hljóð og rödd, sem sagði:
„Hjálpaðu mér. María, María, María'V Móðir prestsins
hét María. Sex manns urðu vottar að sama fyrirbrigði
11. des.. Þ. 18. des. sátu þau móðir prestsins, sonur hans
og dóttir í borðstofunni. Þá hrökk hurðin upp, og sama
röddin sagði enn: „Hjálpaðu mér“. Hálfri klukkustund
síðar sást hvítklædda konan ganga í fullri birtu gegn-
um borðstofuna, áfram gegnum forstofuna og fram í
eldhús. Móðir prestsins var óhrædd við þetta með öllu
og ásamt dóttur prestsins elti hún hvítklæddu konuna
og gamla konan reyndi árangurslaust að grípa til henn-
ar. Á leiðinni gegnum forstofuna, sáu sonur prestsins
og önnur dóttirin þá hvítklæddu. Og þegar hún nálgað-
ist bakdyrastigann sá einnig kona prestsins og vinnu-
stúlkan hana. Móðir prestsins elti hana upp stigann og