Morgunn - 01.12.1962, Blaðsíða 49

MORGUNN
135
hafði aldrei komið til og liggur 500 mílur frá Delhi.
Sannaði hún síðar að byggingar þær sem hún lýsti voru
þær sömu og í Muttra). Og enn birta menn vitneskju um
það, sem þeir hafa aldrei heyrt getið um, eins og Joan
Grant með þekkingu sinni á lífinu í Egyptalandi þrjú
þúsund árum fyrir daga Krists. Menn koma að múrvegg
og ,,.muna“ að það voru dyr á honum, sem sannar sig að
hafa verið svo öldum áður. Snillingar sýna hæfileika,
sem ekki er unnt að öðlast á skammri ævi, og sex ára
barn, sem aldrei hefur lært frönsku, syngur franskt
vögguljóð, sem enginn hefur kennt því.
Þessar frásagnir eiga sér allar fjölmargar hliðstæður.
Auðvitað eru efasemdir ekki útilokaðar, en þegar allar
frásagnirnar eru dregnar saman, þarf enginn að efast.
Og efunarmanninum er þessi sanngjama áskorun gerð:
„Ailt í lagi, vitað er að þessir atburðir gerðust, um það
efast enginn, hver er skýring yðar?“
Meðal margra þekktra skálda og hugsuða, sem taldir
eru hafa aðhyllzt endurholdgunarkenninguna, má nefna
Walt Whitman, Longfellow, Tennyson, Rrowning, Swiri-
burne, W. E. Henley, Morris, Rudyard Kipling, Maeter-
linck, Ibsen, Lavater, Schopenhauer, Humié, Goethe óg
frá fyrri tímum Cicero, Seneca, Pj’thagoras og Plato.
Það er ekki hægt hugsunarlaust að hafna trú,. sem svo
margir andans menn hafa aðhyllzt, og einkanlega ekki
þegar hún varpar ljósi á ýmsar huldar ráðgátur. Ég
viðurkenni að vísu ýmsar tilgátur, svo sem aðgangur að
alheims minningasjóði, geti útskýrt fyrirbærin.
Að lokum skulum vér athuga fáeinar mótbárur, sem
færðar eru fram gegn endurholdgunarkenningunni og
sem ennþá hefur elcki verið minnst á.
I) Sú er algengust að menn segi: „en ef ég get ekki
munað liðnar jarðvistir, hver er þá tilgangurinn ? Ég
gæti eins vel verið algjörlega önnur persóna".
Þessi mótbára virðist mér óskynsamleg. Hvað er senní-
legra en að myndun nýs líkama muni þýða það fyrir