Morgunn - 01.12.1962, Qupperneq 71

MORGUNN
157
Þetta herbergi er helgað friðinum og þeim, sem fórna
sér fyrir friðinn. Þetta er heimkynni þagnarinnar og
hér á hugsunin ein, hugurinn að fá að tala. Innra með
okkur öllum er kjami, sem krefst kyrrðar, þráir þögn.
I þessu húsi, sem vígt er starfi og umræðum í þágu
friðarins, verður að vera herbergi eins og þetta, helgað
ytri þögn og innri þögli. Tilgangurinn með þessu litla
herbergi er sá, að skapa hér heimkynni með opnum dyr-
um við hinu víðfeðma ríki hugans og bænarinnar.
Hér eiga menn margvíslegra trúarbragða að koma
saman og þessvegna eru hér inni engin þeirra trúar-
tákna, sem við erum vön að hafa fyrir augum. En þó
eru hér innan veggja sýnilegir hlutir, sem tala einu og
sama máli til okkar allra. Eftir slíku tákni höfum við
leitað og við höldum að við höfum fundið það, þar sem
myndaður er hér inni ljósgeisli, sem fellur á ljómandi
flöt hins fasta steins.
I miðju l>essu herbergi er þá tákamynd þess,, hvemig
ljós himinsins vekur daglega líf á jörðu, og þetta er
mörgum okkar jafnframt tákn og ímynd þess, hvernig
ljós andans gefur efninu líf.
En steinninn, sem stendur hér í miðju herbergi, hefir
ennþá meira að segja okkur. Við getum litið á hann sem
altari, og altari, sem er autt ekki vegna þess að enginn
Guð sé til, og ekki heldur vegna þess að það sé helgað
ókunnum Guði, heldur vegna þess að það er helgað
einum Guði, sem mennirnir dýrka með mörgum nöfnum
og á margan, margvíslegan hátt.
Steinninn á einnig að minna okkur á hið bjargfasta,
hið varanlega í þessum breytinganna og hverfleikans
heimi. Steinninn, jámmálmurinn er gæddur eðli hins
eilífa og varanlega.
Og hann á einnig að vera okkur áminning þess, að á
hornsteini þolgæðis og trúfresti verður alla mannlega
viðleitni að byggja.
Efni j árnsteinsins leiðir hug okkar ennfremur að því,