19. júní - 19.06.1989, Blaðsíða 34

Helen Caldicott barnalœknir, friðarsinni og baráttukona frá Ástralíu verður
gestur íslenskra kvenna sem stóðufyrir förinni frœgu á Nordisk Forum ífyrra og
mun hún flytja fyrirlestur um ógnir kjarnorkunnar og afvopnunarmál íPjóðleik-
húsinu að kvöldi þessl9. júní. Hún er þekkt víða um heim fyrir forgöngu sína að
stofnun Samtaka lœkna gegn kjarnorkuvá, en hún var fyrsti forseti þeirra
samtaka og er nú heiðursforseti þeirra.
Helen var meðal erlendra gestafyrirlesara á norrœna kvennaþinginu og þar
kom glöggt í Ijós yfirburða þekking hennar á viðfangsefninu auk slíks sannfœr-
ingarkrafts og mœlsku að öllum viðstöddum verður ógleymanlegt.
Strax vaknaði áhugi íslensku kvennanna á að fá Helen til íslands og þegar
ákveðið var að halda uppi merkjum kvennaþingsins enn um sinn með dag-
skránni „Áfram Forum “ þótti ekkert betur við hœfi en að Ijúka henni með komu
Helenar á friðarvöku kvenna. Práttfyrir mikinn kostnað hafa margvísleg sam-
tök kvenna sameinast um þessa heimsókn sem á áreiðanlega eftir að skilja eftir
sig spor í hugum þeirra sem eiga þess kost að hlýða á Helen.
Ástralía erfjarlœgt land ogþvíbar vel í veiðiþegar 19. júnígafst tœkifœri til að
fá Matthildi Björnsdóttur, sem búsett er í Adelaide í Suður-Ástralíu, til að taka
viðtal við Helen fyrir blaðið. Reyndar búa þœr sín í hvorum landshluta og
fjarlœgðin milli þeirra svipuð og milli Reykjavíkur og Stokkhólms, en þrátt fyrir
það tókst þeim að ná saman hluta úr dagstund í Adelaide þegar leið Helenar lá
þar um á fyrirlestraferð.
HELEN CALDICOTT, FRUMKVÖÐULL
SAMTAKA LÆKNA GEGN KJARNORKUVÁ:
„KONUR ERU EINA
Móðir, Iæknir, kvenréttindakona,
friðarsinni, baráttukona, hugsjóna-
maður, frumkvöðull. Hver er hún
eiginlega þessi kona sem íslensk
kvennasamtök hafa boðið yfir hálfan
hnöttinn til að halda erindi um afnám
kjarnorkuvopna og friðarmál og
hvernig kviknaði áhugi hennar á
þessum málefnum?
Ég fékk fyrst áhuga á að berjast
gegn ógnum kjarnorkunnar eftir að
ég hafði lesið bók Nevil Shutes Á
ströndinni (On the Beach), þá fimm-
tán ára gömul.
Sagan er um kjarnorkustríð sem
hefst af slysni á norðurhveli jarðar.
Allir í heiminum hafa dáið nema fólk
í Melbourne í Ástralíu. Sagan lýsir
því svo hvernig úrfellið kemur að
lokum þangað og verður þessum síð-
ustu mannverum jarðar að aldurtila.
Þessi saga hafði slík áhrif á mig að
ég ákvað að helga mig starfi í þágu
friðar og afvopnunar. Ég hafði líka
alla mína bernsku verið í mjög nán-
um tengslum við náttúruna. Ég er
fædd í Melbourne og ólst upp í út-
hverfi borgarinnar þar sem var stutt
út í guðs græna náttúruna og hún
varð mitt uppáhalds athvarf. Ég er
elst þriggja systkina en þó var ég
mjög mikið ein með sjálfri mér. Ég lá
oft á maganum og fylgdist með lífinu
í kring um mig. Horfði á maurana
vinna, hlustaði á býflugurnar fljúga
suðandi um loftin og fuglana syngja.
Fylgdist með grasinu vaxa og dáðist
að öllum villtu blómunum sem uxu
allt í kring. Þessi sterku tengsl við
náttúruna umhverfis mig hafa ráðið
miklu um afstöðu mína æ síðan.
Það hefur eflaust líka haft sín áhrif
að viðhorf foreldra minna mótuðust
mjög af mannúðarsjónarmiðum og
sérstaklega var móðir mín sér með-
vituð um umhverfismál og stjórnmál
yfirleitt. Ég las sjálf mjög mikið í
æsku, meðal annars allar fréttaskýr-
ingar í blöðum og oft fór ég til
mömmu til að ræða um það sem þar
stóð.
34