Viðar - 01.01.1938, Side 62

Viðar - 01.01.1938, Side 62
60 SVEITASKÓLARNIR OQ ÞJÓÐMINJARNAR [Vióar sem fyrir hendi voru, og átti því hvergi hliðstæður. Húsa- kynnin setja svo mikinn svip á daglegt líf manna, að ekki er hægt að fá glögga mynd af lífi nokkurrar þjóðar á neinum tíma nema hafa fulla þekkingu á þeim. Eftir síðustu aldamót hófst steinöld hin nýja hér á landi, og féll þá sú alda yfir byggðir landsins, sem skol- að hefir svo að segja öllum gömlu bæjunum burtu. Fyrir einum áratug var enn nokkuð af þeim uppistandandi, og þá skoraði ég á nemendur mína að bjarga því, sem bjarg- að varð: ábyggilegri vissu um það, hvernig bæirnir hefðu verið. Þetta átti að gerast með því að gera uppdrátt af bæjunum, grunnflöt, er sýndi stærð og skipun húsanna, og að minnsta kosti mynd af framhliðinni. Lýsing hús- anna skyldi fylgja, um hæð þeirra, byggingarefni, hver hús væru þiljuð, um stærð og skipun glugga, hve mikill hluti veggjanna væri hlaðinn úr grjóti o. s. frv. Eins og ég hefi þegar getið um, var þetta eins og að tala við stein- inn. Ég veit ekki til, að uppdráttur hafi verið gerður af neinum þeim torfbæ hér í sýslunni, sem þá var til. Og nú eru þeir að heita má allir horfnir. Auðvitað átti ég að fara um og framkvæma verkið sjálfur, en ég gerði það ekki. Ég sé eftir því, en það er seint að iðrast eftir dauð- ann. Enn eru þó sjálfsagt víðsvegar um landið til „gamlir bæir“, lítið eða ekki skaddaðir, og margir eru svo nýlega fallnir, að húsaskipun og stærð er enn í fersku minni. Hér er því enn nokkrum leifum að bjarga. Vilja nú ekki kenn- arar héraðs- og búnaðarskólanna taka málið í sínar hend- ur, og ekki láta lenda við orðin tóm? Ég beini þessu sér- staklega til þeirra, sem kenna sögu, búnaðarsaga þar með talin. Ég hefi orðið þess var, að á síðustu árum er að vakna meðvitund um það hjá einstöku manni, að hér sé eitthvað að glatast. Það er talað um að „halda við“ ein- hverjum stórum bæ í gamla stílnum af hálfu „hins opin- bera“, þótt ég hafi ekki orðið þess var, að neinar varnar- ráðstafanir hafi verið gerðar gegn því, að tímans tönn eyðileggi þann bæ hér í grenndinni, sem til þessa hefir
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150
Side 151
Side 152
Side 153
Side 154
Side 155
Side 156
Side 157
Side 158
Side 159
Side 160
Side 161
Side 162
Side 163
Side 164
Side 165
Side 166
Side 167
Side 168
Side 169
Side 170
Side 171
Side 172
Side 173
Side 174

x

Viðar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Viðar
https://timarit.is/publication/717

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.